The Orthodox Pages ΤΟ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟΝ ΤΟΥ ΛΑΟΥ Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΠΡΟΗΓΙΑΣΜΕΝΩΝ
|
||||
|
|
|||
|
ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Ευλόγησον Δέσποτα. ΙΕΡΕΥΣ Ευλογημένη η Βασιλεία του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ: Αμήν. Δεύτε
προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν τω βασιλεί ημών Θεώ. Ο ΠΡΟΟΙΜΙΑΚΟΣ ΨΑΛΜΟΣ ργ' (103).
Ευλόγει, η ψυχή μου, τον Κύριον·
Κύριε ο Θεός μου, εμεγαλύνθης σφόδρα. Εξομολόγησιν και μεγαλοπρέπειαν
ενεδύσω, αναβαλλόμενος φως ως ιμάτιον. Εκτείνων τον ουρανόν ωσεί δέρριν, ο
στεγάζων εν ύδασι τα υπερώα αυτού. Ο τιθείς νέφη την επίβασιν αυτού, ο
περιπατών επί πτερύγων ανέμων. Ο ποιών τους αγγέλους αυτού πνεύματα και
τους λειτουργούς αυτού πυρός φλόγα. Ο θεμελίων την γην επί την ασφάλειαν
αυτής, ου κλιθήσεται εις τον αιώνα του αιώνος. Αβυσσος ως ιμάτιον το
περιβόλαιον αυτού, επί των ορέων στήσονται ύδατα. Από επιτιμήσεώς σου
φεύξονται, από φωνής βροντής σου δειλιάσουσιν. Αναβαίνουσιν όρη και
καταβαίνουσι πεδία εις τον τόπον, ον εθεμελίωσας αυτά. Όριον έθου, ο ου
παρελεύσονται, ουδέ επιστρέψουσι καλύψαι την γην. Ο εξαποστέλλων πηγάς εν
φάραγξιν, ανά μέσον των ορέων διελεύσονται ύδατα. Ποτιούουσι πάντα τα
θηρία του αγρού, προσδέξονται όναγροι εις δίψαν αυτών. Επ' αυτά τα πετεινά
του ουρανού κατασκηνώσει, εκ μέσου των πετρών δώσουσι φωνήν. Ποτίζων όρη
εκ των υπερώων αυτού·
από καρπού των έργων σου χορτασθήσεται η γη. Ο εξανατέλλων χόρτον τοις
κτήνεσι και χλόην τη δουλεία των ανθρώπων. Του εξαγαγείν άρτον εκ της γης,
και οίνος ευφραίνει καρδίαν ανθρώπου. Tου ιλαρύναι πρόσωπον εν ελαίω, και
άρτος καρδίαν ανθρώπου στηρίζει. Χορτασθήσονται τα ξύλα του πεδίου, αι
κέδροι του Λιβάνου, ας εφύτευσας. Εκεί στρουθία εννοσεύσουσι, του ερωδιού
η κατοικία ηγείται αυτών. Όρη τα υψηλά ταις ελάφοις, πέτρα καταφυγή τοις
λαγωοίς. Εποίησε σελήνην εις καιρούς, ο ήλιος έγνω την δύσιν αυτού. Έθου
σκότος, και εγένετο νυξ·
εν αυτή διελεύσονται πάντα τα θηρία του δρυμού. Σκύμνοι ωρυόμενοι του
αρπάσαι και ζητήσαι παρά τω Θεώ βρώσιν αυτοίς. Ανέτειλεν ο ήλιος και
συνήχθησαν, και εις τας μάνδρας αυτών κοιτασθήσονται. Εξελεύσεται άνθρωπος
επί το έργον αυτού και επί την εργασίαν αυτού έως εσπέρας. Ως εμεγαλύνθη
τα έργα σου, Κύριε·
πάντα εν σοφία εποίησας·
επληρώθη η γη της κτίσεώς σου. Αύτη η θάλασσα η μεγάλη και ευρύχωρος, εκεί
ερπετά, ων ουκ έστιν αριθμός, ζώα μικρά μετά μεγάλων. Εκεί πλοία
διαπορεύονται, δράκων ούτος, ον έπλασας εμπαίζειν αυτή. Πάντα προς σε
προσδοκώσι, δούναι την τροφήν αυτών εις εύκαιρον·
δόντος σου αυτοίς συλλέξουσιν. Ανοίξαντός σου την χείρα, τα σύμπαντα
πλησθήσονται χρηστότητας, αποστρέψαντος δε σου το πρόσωπον ταραχθήσονται.
Αντανελείς το πνεύμα αυτών και εκλείψουσι, και εις τον χουν αυτών
έπιστρέψουσιν. Εξαποστελείς το πνεύμα σου και κτισθήσονται, καί
ανακαινιείς το πρόσωπον της γης. Ήτω η δόξα Κυρίου εις τους αιώνας·
ευφρανθήσεται Κύριος επί τοις έργοις αυτού. Ο επιβλέπων επί την γην και
ποιών αυτήν τρέμειν, ο απτόμενος των ορέων και καπνίζονται. Άσω τω Κυρίω
εν τη ζωή μου, ψαλώ τω Θεώ μου έως υπάρχω. Ηδυνθείη αυτώ η διαλογή μου,
εγώ δε ευφρανθήσομαι επί τω Κυρίω. Εκλείποιεν αμαρτωλοί από της γης και
άνομοι, ώστε μη υπάρχειν αυτούς. Ευλόγει, η ψυχή μου, τον Κύριον.
Αλληλούια.
Αλληλούια .Αλληλούια.
Δόξα
σοι ο Θεός. [3] ΔΙΑΚΟΝΟΣ Εν ειρήνη του Κυρίου δεηθώμεν. ΧΟΡΟΣ: Κύριε ελέησον. [και μετά από κάθε αίτηση] Υπέρ της άνωθεν ειρήνης, και της σωτηρίας των ψυχών ημών, του Κυρίου δεηθώμεν. Υπέρ της ειρήνης του σύμπαντος κόσμου, ευσταθείας των αγίων του Θεού Εκκλησιών, και της των πάντων ενώσεως, του Κυρίου δεηθώμεν. Υπέρ του αγίου οίκου τούτου, και των μετά πίστεως, ευλαβείας, και φόβου Θεού εισιόντων εν αυτώ, του Κυρίου δεηθώμεν. Υπέρ του Πατρός και Αρχιεπισκόπου ημών [δεινός], του τιμίου πρεσβυτερίου, της εν Χριστώ διακονίας, παντός του Κλήρου και του Λαού, του Κυρίου δεηθώμεν. Υπέρ της κώμης ταύτης, της νήσου ταύτης πάσης πόλεως και χώρας και των πίστει οικούντων εν αυταίς, του Κυρίου δεηθώμεν. Υπέρ ευκρασίας αέρων, ευφορίας των καρπών της γης και καιρών ειρηνικών, του. Κυρίου δεηθώμεν Υπέρ πλεόντων, οδοιπορούντων, αεροπορούντων, νοσούντων, καμνόντων, αιχμαλώτων και της σωτηρίας αυτών, του Κυρίου δεηθώμεν. Υπέρ του ρυσθήναι ημάς από πάσης θλίψεως, οργής, κινδύνου και ανάγκης, του Κυρίου δεηθώμεν. Αντιλαβού, σώσον, ελέησον και διαφύλαξον ημάς, ο Θεός, τη ση χάριτι. Της Παναγίας, αχράντου, υπερευλογημένης, ενδόξου, Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας, μετά πάντων των Αγίων μνημονεύσαντες, εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών, Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα. ΧΟΡΟΣ: Σοι Κύριε. ΙΕΡΕΥΣ Κύριε, οικτίρμον και ελεήμον, μακρόθυμε και πολυέλεε, ενώτισαι την προσευχήν ημών και πρόσχες τη φωνή της δεήσεως ημών, Ποίησον μεθ' ημών σημείον εις αγαθόν, οδήγησον ημάς εν τη οδώ σου, του πορεύεσθαι εν τη αληθεία σου, εύφρανον τας καρδίας ημών, εις το φοβείσθαι το όνομά σου το άγιον, διότι μέγας ει συ και ποιών θαυμάσια, Συ Θεός μόνος και ουκ έστιν όμοιός σοι εν θεοίς, Κύριε, δυνατός ει εν ελέει και αγαθός εν ισχύϊ, εις το βοηθείν και παρακαλείν και σώζειν πάντας τούς ελπίζοντας εις το όνομά Σου το άγιον. Ότι πρέπει σοι, πάσα δόξα, τιμή και προσκύνησις, τω Πατρί και τω Υιώ και τω Αγίω Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. ΧΟΡΟΣ: Αμήν.
Μεθ' ό κλείεται εντελώς η' Ωραία Πύλη, ο Aναγνώστης
αναγινώσκει μεγαλοφώνως τά "Πρός Κύριον" ήτοι τό ΙΗ' (18ον) Κάθισμα τού
ψαλτηρίου.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ ΔΙΑΚΟΝΟΣ Έτι και έτι εν ειρήνη του Κυρίου δεηθώμεν. ΧΟΡΟΣ: Κύριε ελέησον. [και μετά από κάθε αίτηση] Αντιλαβού, σώσον, ελέησον και διαφύλαξον ημάς, ο Θεός, τη ση χάριτι. Της Παναγίας, αχράντου, υπερευλογημένης, ενδόξου, Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας, μετά πάντων των Αγίων μνημονεύσαντες, εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών, Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα. ΧΟΡΟΣ: Σοι Κύριε. ΙΕΡΕΥΣ
Κύριε, μη τω θυμώ σου ελέγξης ημάς,
μηδέ τη οργή σου παιδεύσης ημάς, αλλά ποίησον μεθ' ημών κατά την
επιείκειάν σου, ιατρέ και θεραπευτά των ψυχών ημών, οδήγησον ημάς επί
λιμένα θελήματός σου, φώτισον τούς οφθαλμούς των καρδιών ημών, εις
επίγνωσιν της σης αληθείας, και δώρησαι ημίν το λοιπόν της παρούσης ημέρας
ειρηνικόν και αναμάρτητον, και πάντα τον χρόνον της ζωής ημών, πρεσβείαις
της αγίας Θεοτόκου, και πάντων των Αγίων σου. Ότι σον το κράτος, και σου
εστιν η Βασιλεία και η δύναμις και η δόξα του Πατρός και του Υιού και του
Αγίου Πνεύματος, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν. ΧΟΡΟΣ: Αμήν. ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ: Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
ΣΤΑΣΙΣ ΔΕΥΤΕΡΑΤΟΥ ΚΑΘΙΣΜΑΤΟΣ
ΨΑΛΜΟΣ ΡΚΔ' 124 ΔΙΑΚΟΝΟΣ Έτι και έτι εν ειρήνη του Κυρίου δεηθώμεν. ΧΟΡΟΣ: Κύριε ελέησον. [και μετά από κάθε αίτηση] Αντιλαβού, σώσον, ελέησον και διαφύλαξον ημάς, ο Θεός, τη ση χάριτι. Της Παναγίας, αχράντου, υπερευλογημένης, ενδόξου, Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας, μετά πάντων των Αγίων μνημονεύσαντες, εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών, Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα. ΧΟΡΟΣ: Σοι Κύριε. ΙΕΡΕΥΣ Κύριε, Κύριε, ο Θεός ημών, μνήσθητι ημών των αμαρτωλών και αχρείων δούλων σου, εν τω επικαλείσθαι ημάς το άγιον και προσκυνητόν όνομά σου, και μη καταισχύνης ημάς από της προσδοκίας του ελέους σου, αλλά χάρισαι ημίν, ο Θεός, πάντα τα προς σωτηρίαν αιτήματα, και αξίωσον ημάς αγαπάν, και φοβείσθαί σε εξ όλης της καρδίας ημών, και ποιείν εν πάσι το θέλημά σου. Ότι αγαθός και Φιλάνθρωπος Θεός υπάρχεις και σόι την δόξαν αναπέμπομεν, τω Πατρί και τω Υιώ και τω Αγίω , Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. ΧΟΡΟΣ: Αμήν. ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ: Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
ΨΑΛΜΟΣ ΡΚΘ' 129
Ιδού δη τι καλόν, ή τι τερπνόν, αλλ'
η το κατοικείν αδελφούς επί το αυτό. Ως μύρον επί κεφαλής το καταβαίνον
επί πώγωνα, τον πώγωνα του Ααρών, το καταβαίνον επί την ώαν του ενδύματος
αυτού. Ως δρόσος Αερμών, η καταβαίνουσα επί τα όρη Σιών, ότι εκεί
ενετείλατο Κύριος την ευλογίαν, ζωήν εως του αιώνος. ΔΙΑΚΟΝΟΣ Έτι και έτι εν ειρήνη του Κυρίου δεηθώμεν. ΧΟΡΟΣ: Κύριε ελέησον. [και μετά από κάθε αίτηση] Αντιλαβού, σώσον, ελέησον και διαφύλαξον ημάς, ο Θεός, τη ση χάριτι. Της Παναγίας, αχράντου, υπερευλογημένης, ενδόξου, Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας, μετά πάντων των Αγίων μνημονεύσαντες, εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών, Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα. ΧΟΡΟΣ: Σοι Κύριε. ΙΕΡΕΥΣ Ο τοις ασιγήτοις ύμνοις και απαύστοις δοξολογίαις υπό των αγίων δυνάμεων ανυμνούμενος, πλήρωσον το στόμα ημών της αινέσεώς σου, του δούναι μεγαλωσύνην τω ονόματί σου τω αγίω, και δός ημίν μερίδα και κλήρον μετά πάντων των φοβουμένων σε εν αληθεία και φυλασσόντων τας εντολάς σου, πρεσβείαις της αγίας Θεοτόκου και πάντων των αγίων σου. Ότι συ ει ο Θεός ημών, Θεός του ελεείν και σώζειν, και σοι την δόξαν αναπέμπομεν, τω Πατρί και τω Υιώ και τω Αγίω Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας τών αιώνων. ΧΟΡΟΣ: Αμήν. Και ο χορός ψάλλει τον 140 ψαλμόν ''Κύριε εκέκραξα'' εις τον ήχον της εβδομάδος ή του ήχου του πρώτου ύμνου της Εορτής
Εις τας λέξεις 'ως θυμίαμα' του Κατευθυνθήτω, ο Ιερεύς η ο Διάκονος θυμιά την αγίαν Τράπεζαν και την πρόθεσιν, και εξερχόμενος δια της βορείου πύλης, θυμια τας αγίας εικόνας και τον λαόν κατά την συνήθη τάξην.
Θου,
Κύριε, φυλακήν τω στόματί μου και θύραν περιοχής περί τα χείλη μου. ΨΑΛΜΟΣ ρμα' (141).
Φωνή
μου προς Κύριον εκέκραξα, φωνή μου προς Κύριον εδεήθην. Και τους επόμενενους 10 στίχους με το ιδιόμελον της ημέρας (2) το ομόηχον Μαρτυρικόν, τα 3 Προσόμοια του Τριωδίου και τα 4 Προσόμοια του Μηναίου 10
Εξάγαγε
εκ φυλακής την ψυχήν μου, του εξομολογήσασθαι τω ονόματι σου. 8 ΨΑΛΜΟΣ ρκθ'(129).
Εκ
βαθέων εκέκραξά σοι, Κύριε, Κύριε, εισάκουσον της φωνής μου. 6
Εάν
ανομίας παρατήρησης, Κύριε, Κύριε, τις υποστήσεται; ότι παρά σοι ο ιλασμός
εστίν. 4
Από
φυλακής πρωίας μέχρι νυκτός, από φυλακής πρωίας ελπισάτω Ισραήλ επί τον
Κύριον.
ΨΑΛΜΟΣ ρις' (116).
Αινείτε
τον Κύριον, πάντα τα έθνη, επαινέσατε αυτόν, πάντες οι λαοί. Δοξαστικόν Και νυν και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Θεοτοκίον Και ο Ιερεύς και ο Διάκονος εξέρχονται του Ιερού μετά θυμιατηρίου για να ποιήσουν την Είσοδον. Ο Ιερεύς λέγει την ευχήν της Εισόδου και ευλογών την Είσοδον.
ΔΙΑΚΟΝΟΣ:
Τού Κυρίου δεηθώμεν
Εσπέρας και πρωί και
μεσημβρίας, αινούμεν, ευλογούμεν, ευχαριστούμεν και δεόμεθά σου, Δέσποτα
των απάντων, Φιλάνθρωπε, Κύριε, Κατεύθυνον την προσευχήν ημών, ως θυμίαμα
ενώπιόν σου, και μη εκκλίνης τας καρδίας ημών εις λόγους, ή εις λογισμούς
πονηρίας, αλλά ρύσαι ημάς εκ πάντων των θηρευόντων τας ψυχάς ημών, ότι
προς σε, Κύριε, Κύριε, οι οφθαλμοί ημών, και επί σοι ηλπίσαμεν, μη
καταισχύνης ημάς, ο Θεός ημών, Ότι πρέπει σοι πάσα δόξα, τιμή και
προσκύνησις, τω Πατρί και τω Υιώ και τω αγίω Πνεύματι, νυν και αεί και εις
τους αιώνας των αιώνων. Αμήν. Ευλογημένη η Είσοδος των Αγίων σου, πάντοτε, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Ο Διάκονος υψώνει το θυμιατό και λέγει: ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Σοφία. Ορθοί. Και ο χορός ψάλλει την Επιλύχνιον Ευχαριστίαν ''Φως ιλαρόν''. Φως ιλαρόν αγίας δόξης αθανάτου Πατρός, ουρανίου, αγίου, μάκαρος, Ιησού Χριστέ, ελθόντες επί την ηλίου δύσιν, ιδόντες φως εσπερινόν, υμνούμεν Πατέρα, Υιόν, και άγιον Πνεύμα, Θεόν. Άξιόν σε εν πάσι καιροίς υμνείσθαι φωναίς αισίαις, Υιέ Θεού, ζωήν ο διδούς· διό ο κόσμος σε δοξάζει. Και εισελθόντων εις το Ιερό Βήμα ο Διάκονος εκφωνεί: Εσπέρας
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ:
Προκείμενον.
Ήχος... Ψαλμός...
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ:
Γενέσεως
( ή της Εξόδου) το Ανάγνωσμα.
Και εν συνέχεια ολόκληρον
το Προκείμενον και τον Στίχον του β΄ Αναγνώσματος μεθ' ον εκφωνεί
εντονώτερον και έμμελως:
Φώς Χριστού
Κατευθυνθήτω η
προσευχή μου, ως θυμίαμα ενώπιόν σου, έπαρσις των χειρών μου, θυσία
εσπερινή.
ΧΟΡΟΣ:
ΙΕΡΕΥΣ Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι.
ΧΟΡΟΣ:
ΔΙΑΚΟΝΟΣ Είπωμεν πάντες εξ όλης της ψυχής και εξ όλης της διανοίας ημών είπωμεν. ΧΟΡΟΣ Κύριε ελέησον[3].[και μετά από κάθε αίτηση] Κύριε παντοκράτορ ο Θεός των Πατέρων ημών, δεόμεθά σου, επάκουσον και ελέησον. Ελέησον ημάς ο Θεός κατά το μέγα έλεος σου, δεόμεθά σου, επάκουσον και ελέησον. Έτι δεόμεθα υπέρ του Πατρός και Αρχιεπισκόπου ημών [του διένος], και πάσης της εν Χριστώ ημών αδελφότητος. Έτι δεόμεθα υπέρ ελέους, ζωής, ειρήνης, υγείας, σωτηρίας, επισκέψεως, συγχωρήσεως και αφέσεως των αμαρτιών των δούλων του Θεού, πάντων των ευσεβών και ορθοδόξων χριστιανών, των κατοικούντων και παρεπιδημούντων εν τη κώμη ταύτη, των ενοριτών, επιτρόπων, συνδρομητών και αφιερωτών του αγίου ναού τούτου. Έτι δεόμεθα υπέρ των μακαρίων και αοιδίμων κτιτόρων της αγίας Εκκλησίας ταύτης, και υπέρ πάντων των προαναπαυσαμένων πατέρων και αδελφών ημών, των ενθάδε ευσεβώς, κειμένων, και απανταχού ορθοδόξων.
Έτι δεόμεθα υπέρ των καρποφορούντων και καλλιεργούντων εν τω αγίω και πανσέπτω ναώ τούτω, κοπιώντων, ψαλλόντων και υπέρ του περιεστώτος λαού, του απεκδεχομένου το παρά σου μέγα και πλούσιον έλεος. ΙΕΡΕΥΣ Κύριε, ο Θεός ημών, την εκτενή ταύτην ικεσίαν πρόσδεξαι παρά των σων δούλων, και ελέησον ημάς κατά το πλήθος του ελέους σου, και τους οικτιρμούς σου κατάπεμψον εφ' ημάς, και επί πάντα τον λαόν σου, τον απεκδεχόμενον το παρά σου πλούσιον έλεος. Ότι ελεήμων και φιλάνθρωπος Θεός υπάρχεις, και σοι την δόξαν αναπέμπομεν, τω Πατρί και τω Υιώ και τω Αγίω Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. ΧΟΡΟΣ: Αμήν. ΔΙΑΚΟΝΟΣ Εύξασθε οι Κατηχούμενοι τω Κυρίω. Οι πιστοί, υπέρ των Κατηχουμένων δεηθώμεν. Ίνα ο Κύριος αυτούς ελεήση. Κατηχήση αυτούς τον λόγον της αληθείας. Αποκαλύψη αυτοίς το Ευαγγέλιον της δικαιοσύνης. Ενώση αυτούς τη αγία αυτού Καθολική και Αποστολική Εκκλησία. Σώσον, ελέησον, αντιλαβού, και διαφύλαξον αυτούς, ο Θεός, τη ση χάριτι.
Οι Κατηχούμενοι τας κεφαλάς υμών τω
Κυρίω κλίνατε. O Θεός, ο Θεός ημών, ο κτίστης και δημιουργός των απάντων, ο πάντας θέλων σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν, επίβλεψον επί τους δούλους σου τους Κατηχουμένους, και λύτρωσαι αυτούς της παλαιάς πλάνης και της μεθοδείας του αντικειμένου, και προσκάλεσαι αυτούς εις την ζωήν την αιώνιον, Φωτίζων αυτών τας ψυχάς και τα σώματα, και συγκαταριθμών αυτούς τη λογική σου ποίμνη, εφ' ην το όνομά σου το άγιον επικέκληται. Ίνα και αυτοί συν ημίν δοξάζωσι το πάντιμον και μεγαλοπρεπές όνομά σου, του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.
ΧΟΡΟΣ:
Αμήν. Όσοι πιστοί, Έτι, και έτι εν ειρήνη του Κυρίου δεηθώμεν.
Αντιλαβού, σώσον, ελέησον, και
διαφύλαξον ημάς, ο Θεός, τη ση χάριτι.
Ταύτα λέγονται μόνον μέχρι της Τρίτης της δ΄εβδομάδος, και ευθύς ο Ιερεύς λέγει την κατωτέρα Ευχήν: "Ο Θεός ο μέγας και αινετός..." Από δε της Τετάρτης της δ΄εβδομάδος των Νηστειών, μέχρι της αγίας και Μεγάλης Τετάρτης, εν ταις Προηγιασμέναις, μετά το "Ίνα και αυτοί συν ημίν δοξάζωσι..." προστίθεται και η Δέησις υπέρ των Κατηχουμένων, των ετοιμαζομένων προς το Θείον Βάπτισμα έχουσα ούτως: ΔΙΑΚΟΝΟΣ Όσοι Κατηχούμενοι, προέλθετε, Οι Κατηχούμενοι, προέλθετε, Όσοι προς το φώτισμα, προέλθετε. Εύξασθε οι προς το φώτισμα. Του Κυρίου δεηθώμεν. Οι πιστοι, υπέρ των προς το άγιον φώτισμα ευτρεπιζομένων αδελφών, και της σωτηρίας αυτών, του Κυρίου δεηθώμεν. Όπως Κύριος ο Θεός ημών στηρίξη αυτούς και ενδυναμώση, του Κυρίου δεηθώμεν. Φωτίση αυτούς φωτισμώ γνώσεως και ευσεβείας, του Κυρίου δεηθώμεν. Καταξιώση αυτούς εν καιρώ ευθέτω του λουτρού της παλιγγενεσίας, της αφέσεως των αμαρτιών, και του ενδύματος της αφθαρσίας, του Κυρίου δεηθώμεν. Αναγεννήση αυτούς δι' ύδατος και Πνεύματος, του Κυρίου δεηθώμεν. Χαρίσηται αυτοίς την τελειότητα της πίστεως, του Κυρίου δεηθώμεν. Συγκαταριθμήση αυτούς τη αγία αυτού και εκλεκτή ποίμνη, του Κυρίου δεηθώμεν.
Σώσον, ελέησον, αντιλαβού και
διαφύλαξον αυτούς, ο Θεός, τη ση χάριτι. Επίφανον, Δέσποτα, το πρόσωπον σου επί τους προς το άγιον φώτισμα ευτρεπιζομένους και επιποθούντας τον της αμαρτίας μολυσμόν αποτινάξασθαι· καταύγασον αυτών την διάνοιαν· βεβαίωσον αυτούς εν τη πίστει· στήριξον εν ελπίδι, τελείωσον εν αγάπη· μέλη τίμια του Χριστού ανάδειξον, του δόντος εαυτόν αντίλυτρον υπέρ των ψυχών ημών, Ότι συ ει ο φωτισμός ημών και σοι την δόξαν αναπέμπομεν, τω Πατρί και τω Υιώ και τω Αγίω Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. ΧΟΡΟΣ: Αμήν. Έως ώδε τα από της Τετάρτης της δ΄ εβδομάδος.
ΙΕΡΕΥΣ Ο Θεός, ο μέγας και αινετός, ο τω ζωοποιώ του Χριστού σου θανάτω εις αφθαρσίαν ημάς εκ φθοράς μεταστήσας, συ πάσας ημών τας αισθήσεις της εμπαθούς νεκρώσεως ελευθέρωσον, αγαθόν ταύταις ηγεμόνα τον ένδοθεν λογισμόν επιστήσας, και οφθαλμός μεν απέστω παντός πονηρού βλέμματος, ακοή δε λόγοις αργοίς ανεπίβατος, η δε γλώσσα καθαρευέτω ρημάτων απρεπών, Άγνισον ημών τα χείλη, τα αινούντά σε, Κύριε, τας χείρας ημών ποίησον, των μεν φαύλων απέχεσθαι πράξεων, ενεργείν δε μόνα τα σοι ευάρεστα, πάντα ημών τα μέλη, και την διάνοιαν, τη ση κατασφαλιζόμενος χάριτι,
Ότι πρέπει σοι πάσα δόξα,
τιμή, και προσκύνησις, τω Πατρί, και τω Υιώ, και τω αγίω Πνεύματι, νυν και
αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. ΔΙΑΚΟΝΟΣ Έτι και έτι εν ειρήνη, του Κυρίου δεηθώμεν. Αντιλαβού, σώσον, ελέησον και διαφύλαξον ημάς, ο Θεός, τη ση χάριτι. Σοφία. ΙΕΡΕΥΣ Δέσποτα Άγιε, υπεράγαθε, δυσωπούμέν σε, τον εν ελέει πλούσιον, ίλεων γενέσθαι ημίν τοις αμαρτωλοίς, και αξίους ημάς ποιήσαι της υποδοχής του μονογενούς σου Υιού, και Θεού ημών, του Βασιλέως της δόξης, Ιδού γαρ το άχραντον αυτού Σώμα, και το ζωοποιόν Αίμα, κατά την παρούσαν ώραν εισπορευόμενα, τη μυστική ταύτη προτίθεσθαι μέλλει Τραπέζη, υπό πλήθους στρατιάς ουρανίου αοράτως δορυφορούμενα, ων την μετάληψιν ακατάκριτον ημίν δώρησαι, ίνα, δι' Αυτών το της διανοίας όμμα καταυγαζόμενοι, υιοί φωτός και ημέρας γενώμεθα. Κατά την δωρεάν τού Χριστού σου, μεθ' ου ευλογητός ει συν τω παναγίω, και αγαθώ, και ζωοποιώ σου Πνεύματι, νυν, και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.
ΧΟΡΟΣ:
Αμήν. ΙΕΡΕΥΣ Ευχή μέτα το αποτεθήναι τα Άγια εν τη αγία Τραπέζη. Ο των αρρήτων και αθεάτων Μυστηρίων Θεός, παρ' ω οι θησαυροί της σοφίας και της γνώσεως οι απόκρυφοι, ο την διακονίαν της Λειτουργίας ταύτης αποκαλύψας ημίν και θέμενος ημάς τους αμαρτωλούς δια την πολλήν σου φιλανθρωπίαν, εις το προσφέρειν σοι δώρά τε και θυσίας υπέρ των ημετέρων αμαρτημάτων, και των του λαού αγνοημάτων, αυτός, αόρατε Βασιλεύ, ο ποιών μεγάλα και ανεξιχνίαστα, ένδοξά τε και εξαίσια, ων ουκ έστιν αριθμός, έπιδε εφ' ημάς τους αναξίους δούλους σου, τους τω αγίω σου τούτω θυσιαστηρίω, ως τω Χερουβικώ σου παρισταμένους θρόνω, εφ' ω ο μονογενής σου Υιός και Θεός ημών, δια των προκειμένων φρικτών επαναπαύεται Μυστηρίων, Και πάσης ημάς και τον πιστόν σου λαόν ελευθερώσας ακαθαρσίας, αγίασον πάντων ημών τας ψυχάς και τα σώματα, αγιασμώ αναφαιρέτω, ίνα, εν καθαρώ συνειδότι, ανεπαισχύντω προσώπω, και πεφωτισμένη καρδία, των θείων τούτων μεταλαμβάνοντες Αγιασμάτων, και υπ' Αυτών ζωοποιούμενοι, ενωθώμεν αυτώ τω Χριστώ τω σου, τω αληθινώ Θεώ ημών, ειπόντι, ο τρώγων μου την Σάρκα, και πίνων μου το Αίμα, εν εμοί μένει, καγώ εν αυτώ, όπως ενοικούντος εν ημίν και εμπεριπατούντος του Λόγου σου, Κύριε, γενώμεθα ναός του παναγίου και προσκυνητού σου Πνεύματος, λελυτρωμένοι πάσης διαβολικής μεθοδείας, εν πράξει, ή λόγω, ή κατά διανοιαν ενεργουμένης, και τύχωμεν των επηγγελμένων ημίν αγαθών, συν πάσι τοις Αγίοις σου, τοις απ' Αιώνος σοι ευαρεστήσασιν. ΔΙΑΚΟΝΟΣ Πληρώσωμεν την εσπερινήν δέησιν ημών τω Κυρίω. ΧΟΡΟΣ: Κύριε ελέησον. Και μετά από κάθε αίτηση. Υπέρ των προτεθέντων και προαγιασθέντων τιμίων δώρων, του Κυρίου δεηθώμεν Όπως ο φιλάνθρωπος Θεός ημών, ο προσδεξάμενος αυτά εις το άγιον και υπερουράνιον και νοερόν αυτού θυσιαστήριον εις οσμήν ευωδίας πνευματικής, αντικαταπέμψη ημίν την θείαν Χάριν και την δωρεάν του Αγίου Πενύματος δεηθώμεν. Υπέρ του αγίου οίκου τούτου και των μετά πίστεως, ευλαβείας και φόβου Θεού εισιόντων εν αυτώ, του Κυρίου δεηθώμεν. Υπέρ του ρυσθήναι ημάς από πάσης θλίψεως, οργής, κινδύνου και ανάγκης, του Κυρίου δεηθώμεν. Αντιλαβού, σώσον, ελέησον και διαφύλαξον ημάς, ο Θεός, τη ση χάριτι. Την εσπέραν πάσαν, τελείαν, αγίαν, ειρηνικήν και αναμάρτητον, παρά του Κυρίου, αιτησώμεθα. ΧΟΡΟΣ: Παράσχου Κύριε. [και μετά από κάθε αίτηση] Άγγελον ειρήνης, πιστόν οδηγόν, φύλακα των ψυχών και των σωμάτων ημών, παρά του Κυρίου αιτησώμεθα. Συγγνώμην και άφεσιν των αμαρτιών και των πλημμελημάτων ημών, παρά του Κυρίου αιτησώμεθα. Τα καλά και συμφέροντα ταις ψυχαίς ημών και ειρήνην τω κόσμω, παρά του Κυρίου αιτησώμεθα. Τον υπόλοιπον χρόνον της ζωής ημών εν ειρήνη και μετανοία εκτελέσαι, παρά του Κυρίου αιτησώμεθα. Χριστιανά τα τέλη της ζωής ημών, ανώδυνα, ανεπαίσχυντα, ειρηνικά, και καλήν απολογίαν την επί του φοβερού βήματος του Χριστού αιτησώμεθα.
Την ενότητα της πίστεως και την
κοινωνίαν του Αγίου Πνεύματος αιτησάμενοι, εαυτούς και αλλήλους και πάσαν
την ζωήν ημών Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα. ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ:
Πάτερ ημών, ο εν τοις ουρανοίς,
αγιασθήτω το ονομά σου, ελθέτω η Βασιλεία σου, γενηθήτω το θέλημά σου, ως
εν ουρανώ και επί της γης. Τον άρτον ημών τον επιούσιον δός ημίν σήμερον,
και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις αφειλέταις
ημών. Και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του
πονηρού. Ότι σου έστιν η Βασιλεία και η δύναμις και η δόξα, του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.
ΧΟΡΟΣ:
Αμήν.
ΔΔΙΑΚΟΝΟΣ:
Tας κεφαλάς ημών τω Κυρίω κλίνωμεν. Ο Θεός, ο μόνος αγαθός και εύσπλαγχνος, ο εν υψηλοίς κατοικών και τα ταπεινά εφορών, έπιδε ευσπλάγχνω όμματι επί πάντα τον λαόν σου, και φύλαξον αυτόν, και αξίωσον πάντας ημάς ακατακρίτως μετασχείν των ζωοποιών σου τούτων Μυστηρίων, Σόι γαρ τας εαυτών υπεκλίναμεν κεφαλάς, απεκδεχόμενοι το παρά σου πλούσιον έλεος. Χάριτι και οικτιρμοίς και φιλανθρωπία του μονογενούς σου Υιού, μεθ' ου ευλογητός ει, συν τω παναγίω και αγαθώ και ζωοποιώ σου Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.
ΧΟΡΟΣ:
Αμήν.
Πρόσχες, Κύριε Ιησού Χριστέ, ο Θεός
ημών, εξ αγίου κατοικητηρίου σου, και από θρόνου δόξης της Βασιλείας σου,
και ελθέ εις το αγιάσαι ημάς, ο άνω τω Πατρί συγκαθήμενος, και ώδε ημίν
αοράτως συνών, και καταξίωσον τη κραταιά σου χειρί μεταδούναι ημίν του
αχράντου Σώματός σου, και του τιμίου σου Αίματος, και δι' ημών παντί τω
λαώ.
Τα προηγιασμένα Άγια τοις Αγίοις.
Εις Άγιος, εις Κύριος, Ιησούς
Χριστός, εις δόξαν Θεού Πατρός. Αμήν. Ο Ιερεύς, μετά προσοχής και ευλαβείας, μελίζων, λέγει Μελίζεται και διαμερίζεται ο Αμνός του Θεού, ο μελιζόμενος, και μη διαιρούμενος, ο πάντοτε εσθιόμενος, και μηδέποτε δαπανώμενος, αλλά τους μετέχοντας αγιάζων. Μελίσας τον εις χείρας αυτού καθηγιασμένου Άρτον εις τεμάχια τέσσαρα, εναποθέτει αυτά εν τω αγίω Δισκαρίω, ούτως
ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Πλήρωσον, Δέσποτα, τό άγιον Ποτήριον. Ο Ιερεύς λαβών την μερίδα του Αμνού, την έχουσαν χαρακτήρας ΙΣ, ποιοί με αυτήν σταυρόν επάνω του Ποτηρίου λέγων ΙΕΡΕΥΣ Πλήρωμα ποτηρίου πίστεως, Πνεύματος Αγίου. Αμήν. Και ούτως εμβάλλει αυτήν εις το άγιον Ποτήριον. ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Ευλόγησον, δέσποτα, τό Ζέον. Και ευλογεί το Ζέον λέγοντας ΙΕΡΕΥΣ Ευλογημένη η ζέσις των Αγίων σου, Κύριε, πάντοτε, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν. Και εγχέει ο Διάκονος εις το άγιον Ποτήριον το ζέον όσο χρειάζετα . Ο Ιερεύς λέγει: ΙΕΡΕΥΣ Ζέσις πίστεως, πλήρης Πνεύματος Αγίου. Αμήν. Και υποκλίνας τας κεφαλάς, αναγινώσκουν ευλαβώς τας Ευχάς της Θείας Μεταλήψεως. Πιστεύω, Κύριε, και ομολογώ ότι συ ει αληθώς ο Χριστός, ο Υιός του Θεού του ζώντος, ο ελθών εις τον κόσμον αμαρτωλούς σώσαι, ων πρώτος ειμί εγώ. Έτι πιστεύω, ότι τούτο αυτό εστί το αχράντον Σώμα σου και τούτο αυτό εστί το τίμιον Αίμα σου. Δέομαι ουν σου, ελέησόν με και συγχώρησον μοι τα παραπτώματά μου, τα εκούσια και τα ακούσια, τα εν λόγω, τα εν έργω, τα εν γνώσει και αγνοία, και αξίωσόν με ακατακρίτως μετασχείν των αχράντων σου μυστηρίων, εις άφεσιν αμαρτιών, και εις ζωήν αιώνιον. Αμήν. Ιδού βαδίζω προς Θείαν Κοινωνίαν, Πλαστουργέ, μη φλέξης με τη μετουσία, Πυρ γαρ υπάρχεις τους αναξίους φλέγον. Αλλ’ ουν κάθαρον εκ πάσης με κηλίδος. Του Δείπνου σου του μυστικού, σήμερον, Υιέ Θεού, κοινωνόν με παράλαβε, ου μη γαρ τοις εχθροίς σου το μυστήριον είπω, ου φίλημα σοι δώσω, καθάπερ ο Ιούδας, αλλ’ ως ο Ληστής ομολογώ σοι. Μνήσθητι μου Κύριε, εν τη βασιλεία σου. Θεουργόν Αίμα φρίξον, άνθρωπε βλέπων, Άνθραξ γαρ εστί τους αναξίους φλέγων, Θεού το Σώμα, και θεοί με, και τρέφει, Θεοί το πνεύμα, τον δε νουν τρέφει ξένως. Έθελξας πόθω με Χριστέ, και ηλλοίωσας τω θείω έρωτι, αλλά κατάφλεξον πυρί αϋλω τας αμαρτίας μου, και εμπλησθήναι της εν σοι τρυφής καταξίωσον, ίνα τας δύο σκιρτών μεγαλύνω, Αγαθέ, παρουσίας σου. Εν ταις λαμπρότησι των αγίων σου, πως εισελεύσομαι ο ανάξιος; Εάν γαρ τολμήσω συνεισελθείν εις τον νυμφώνα, ο χιτών με ελέγχει. Ότι ουκ έστι του γάμου, και δέσμιος εκβαλούμαι υπό των Αγγέλων, καθάρισον, Κύριε, τον ρύπον της ψυχής μου, και σώσον με, ως φιλάνθρωπος. Δέσποτα φιλάνθρωπε, Κύριε Ιησού Χριστέ, ο Θεός μου, μη εις κρίμα μοι γένοιτο τα Άγια ταύτα, δια το ανάξιον είναι με, αλλ’ εις κάθαρσιν και αγιασμόν ψυχής τε και σώματος, και εις αρραβώνα μελλούσης ζωής και βασιλείας. Εμοί δε το προσκολλάσθαι τω Θεώ αγαθόν εστί, τίθεσθαι εν τω Κυρίω την ελπίδα της σωτηρίας μου. Του Δείπνου σου του μυστικού, σήμερον, Υιέ Θεού, κοινωνόν με παράλαβε, ου μη γαρ τοις εχθροίς σου το μυστήριον είπω, ου φίλημα σοι δώσω, καθάπερ ο Ιούδας, αλλ’ ως ο Ληστής ομολογώ σοι. Μνήσθητι μου Κύριε, εν τη βασιλεία σου. Και κάνοντας τρις μετάνοιες λέγουν O Θεός ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ, και ελέησον με. [3]
Ποιεί σχήμα προς τον λαόν, κατόπιν,
προσερχόμενος ο Ιερεύς ίνα κοινωνήση λέγει τω Διακόνω.
ΙΕΡΕΥΣ: Ιδού προσέρχομαι Χριστώ τω αθανάτω βασιλεί και Θεώ ημών. Μεταδίδοταί μοι […..] τω αναξίω Πρεσβυτέρω, το τίμιον και πανάγιον Σώμα και Αίμα του Κυρίου και Θεού, και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού, εις άφεσίν μου αμαρτιών, και εις ζωήν αιώνιον. Αμήν. Και ούτω μεταλαμβάνει του εν χερσίν αυτού αγίου Σώματος μετά φόβου και πάσης ευλαβείας, λέγων Αμήν. Και λαμβάνει την Μούσαν, σπογγίζει το χέρι του.
ΙΕΡΕΥΣ:
Διάκονε, πρόσελθε.
Είτα λαμβάνει το άγιον Δισκάριον και με προσοχή βάλλει τα τμήματα του Αγίου Σώματος, όπερ μελίζει εις μικρά τεμάχια, εις το Άγιον Ποτήριον.
ΔΙΑΚΟΝΟΣ:
Μετά φόβου Θεού, πίστεως καί αγάπης
προσέλθετε.
Ευλογημένος ο Ερχόμενος εν ονόματι
Κυρίου, Θεός Κύριος και επέφανεν ημίν. Σώσον, ο Θεός, τον λαόν Σου, και ευλόγησον την κληρονομίαν σου.
Και επιστρέφει εις την αγίαν Τράπεζαν
Ευλογήσω τον Κύριον εν παντί καιρώ
δια παντός η αίνεσις αυτού εν τω στόματί μου, Άρτον ουράνιον, και ποτήριον
ζωής γεύσασθε και ίδετε ότι χρηστός ο Κύριος, Αλληλούϊα, Αλληλούϊα,
Αλληλούϊα. Ορθοί, μεταλαβόντες των θείων, αγίων, αχράντων, αθανάτων, επουρανίων και ζωοποιών, φρικτών του Χριστού μυστηρίων, αξίως ευχαριστήσωμεν τω Κυρίω. ΧΟΡΟΣ Κύριε ελέησον. [και μετά από κάθε αίτηση] Αντιλαβού, σώσον, ελέησον και διαφύλαξον ημάς ο Θεός, τη ση χάριτι. Την εσπέραν πάσαν, τελείαν, αγίαν, ειρηνικήν και αναμάρτητον αιτησάμενοι, εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών, Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα. ΧΟΡΟΣ: Σοι Κύριε. ΙΕΡΕΥΣ
Ευχαριστούμέν σοι τω Σωτήρι των όλων
Θεώ επί πάσιν οις παρέσχου ημίν αγαθοίς, και επί τη μεταλήψει του αγίου
Σώματος και Αίματος του Χριστού σου, Και δεόμεθά σου, Δέσποτα Φιλάνθρωπε,
φύλαξον ημάς υπό την σκέπην των πτερύγων σου, και δος ημίν μέχρι της
εσχάτης ημών αναπνοής, επαξίως μετέχειν των αγιασμάτων σου, εις φωτισμόν
ψυχής και σώματος, εις βασιλείας ουρανών κληρονομίαν. ΙΕΡΕΥΣ: Εν ειρήνη προέλθωμεν. ΔΙΑΚΟΝΟΣ: Του Κυρίου δεηθώμεν. ΧΟΡΟΣ: Κύριε ελέησον. [3] Πάτερ Άγιε, ευλόγησον. ΙΕΡΕΥΣ
Δέσποτα Παντοκράτορ, ο πάσαν την
κτίσιν εν σοφία δημιουργήσας, ο δια την άφατόν σου πρόνοιαν και πολλήν
αγαθότητα, αγαγών ημάς εις τας πανσέπτους ημέρας ταύτας, πρός καθαρισμόν
ψυχών και σωμάτων, προς εγκράτειαν παθών, προς ελπίδα αναστάσεως, ο δια
τεσσαράκοντα ημερών πλάκας χειρίσας τα θεοχάρακτα γράμματα τω θεράποντί
σου Μωσεί, παράσχου και ημίν, Αγαθέ, τον αγώνα τον καλόν αγωνίσασθαι, τον
δρόμον της νηστείας εκτελέσαι, την πίστιν αδιαίρετον τηρήσαι, τας κεφαλάς
των αοράτων δρακόντων συνθλάσαι, νικητάς τε της αμαρτίας αναφανήναι, και
ακατακρίτως φθάσαι προσκυνήσαι και την αγίαν Ανάστασιν, Ότι ηυλόγηται και
δεδόξασται το πάντιμον και μεγαλοπρεπές όνομά σου, του Πατρός και του Υιού
και του Αγίου Πνεύματος, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.
Είη το όνομα Κυρίου ευλογημένον από του νυν και έως του αιώνος. [3] ΧΟΡΟΣ: Κύριε ελέησον. Ο Ιερεύς εξερχόμενος ευλογεί τον λαόν λέγων Ευλογία Κυρίου και έλεος Αυτού έλθοι εφ’ ημάς, τη αυτού θεία χάριτι και φιλανθρωπία πάντοτε, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. ΧΟΡΟΣ: Αμήν. ΙΕΡΕΥΣ: Δόξα σοι ο Θεός ημών, δόξα σοι. ΧΟΡΟΣ Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι, και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν. Κύριε, ελέησον.[3] Πάτερ Άγιε ευλόγησον. ΙΕΡΕΥΣ Χριστός ο αληθινός Θεός ημών, ταις πρεσβείαις της παναχράντου και παναμώμου αγίας αυτού μητρός, δυνάμει του τιμίου και ζωοποιού Σταυρού, προστασίαις των τιμίων επουρανίων δυνάμεων ασωμάτων, ικεσίαις του τιμίου, ενδόξου, προφήτου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου, των αγίων, ενδόξων και πανευφήμων Αποστόλων, του αγίου ενδόξου και πανευφήμου Αποστόλου Βαρνάβα - ιδρυτού και προστάτου της Αγιωτάτης Εκκλησίας της Κύπρου, του εν αγίοις πατρός ημών Γρυγορίου Πάπα Ρώμης του Διαλόγου, των αγίων ενδόξων και καλλινίκων Μαρτύρων, του αγίου ενδόξου Μεγαλομάτυρος Γεωργίου του Τροπαιοφόρου, των οσίων και θεοφόρων Πατέρων ημών, των αγίων και δικαίων θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, [του αγίου της ημέρας] ου και την μνήμην επιτελούμεν, και πάντων των Αγίων, ελεήσαι και σώσαι ημάς, ως αγαθός και φιλάνθρωπος και ελεήμων Θεός. ΧΟΡΟΣ Στερεώσαι Κύριος ο Θεός την αγίαν και αμώμητον πίστιν των ευσεβών και ορθοδόξων Χριστιανών, συν τη αγία Εκκλησία και κώμη ταύτη εις αιώνας αιώνων. Αμήν. Αιωνία η μνήμη των μακαρίων και αοιδίμων κτητόρων της αγίας Εκκλησίας ταύτης και πάντων των ορθοδόξων. ΙΕΡΕΥΣ Η Αγία Τριάς διαφυλάξει τον λαόν Αυτής εν ειρήνη, πάντοτε, νυν και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων. ΧΟΡΟΣ: Αμήν. Τον ευλογούντα και αγιάζοντα ημάς, Κύριε φύλαττε εις πολλά έτη.
Κατά δέ τήν διάρκειαν τής αναγνώσεως τών
ψαλμών ο Ιερεύς διανέμει τό Αντίδωρον.
Ευλογία Κυρίου και έλεος αυτού έλθει επί σε. Εις τον τελευταίως λαβόντα επιλέγει Τη αυτού θεία χάριτι και φιλανθρωπία πάντοτε, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν. ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ: ΙΕΡΕΥΣ Δι’ ευχών των αγίων Πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ, ο Θεός ημών, ελέησον και σώσον ημάς. ΧΟΡΟΣ: Αμήν. |
|