The Orthodox Pages

 

ΟΚΤΩΗΧΟΣ

 

ΟΙΚΟΣΕΛΙΔΑ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΤΡΙΤΗ ΗΧΟΣ ΠΛ Δ΄

Στιχηρ Προσμοια Δεσποτικ

χος πλ. δ'

το παραδξου θαύματος

Τνι ψυχὴ ἐξωμοωσαι, ἐν αθυμίᾳ πολλῇ, τν ζων σου ξγουσα, ὕπν βαθυττ τε, χαλεπς καταπτσεως, βαρυνομνη; Δρμε κα πρφθασον, καττπντα, εδτι πρσπεσον, κλασον καατησαι, καιρν μετανοας σοι, πρν το πυρς, τοῦ ἀσβστου τλαινα, γνῃ ὑπκκαυμα.

Οδας Χρισττν σθνειαν, τς νθρωπνης σαρκς, κατ χανον τς φσεως, ἐπστασαι Δσποτα, ὡς ποιητς κα Θες μν, τν σλον κπασον τς καρδας μου, διδος γαλνην τ ταπειν μου ψυχῇ, δδου διρθωσιν, τν τπων ργων μου, κα το πυρς, τοῦ ἀσβστου ῥῦσα με, ὡς μνος εσπλαγχνος.

λον τν βον νλωσα, κατν ζων μου ασχρς, καὶ ἀστως Φιλνθρωπε, μ προσχν τσνολον, τας κεθεν κολσεσιν, ἀλλ Θε μου, νν πιστρφοντα, δξαι Σωτρ μου, ὥσπερ τν σωτον, τας το Προδρμου σου, καπντων γων σου, σεπτας λιτας, κατς κυησσης σε, Χριστ κασσν με.

τερα, το Προδρμου, ὅμοια

Τς στειρευοσης τ βλστημα, ττς γνεας φυτν, τν βροτν γκαλλπισμα, το Δεσπτου Πρδρομε, Ἰωννη πανεφημε, φλαξ θεος, τς ταπεινς μου ψυχς, τν σν πρεσβεαν κατν βοθειαν, δδου λυτρομενος, μηχανν τοῦ ὄφεως, κα πονηρς, τοτου με κακσεως, καὶ ἐπιθσεως.

να δοξζω κασβωμαι, ἵνα τιμ καὶ ὑμνῶ, κα γεραρω κ πστεως, σοτ θεον νομα, τ φαιδρν χαριτνυμε, μὴ ἀφιστνου, ποτ το δολου σου, μηδ χωρζου μου, θεε Πρδρομε, ἀλλ τας πτρυξι, τς σεπτς πρεσβεας σου, δι παντς, σκπε με καφλαττε π παντοων κακν.

λος πρχεις δτητος, κα γλυκασμο θεϊκοῦ, πεπλησμνος οδιμε, καεφρανεις παντας, τος πιστς προσιντας σοι, καταγλυκανων τασθητρια, ττς ψυχς τε κατ τοσματος, νσων κα θλψεων, συμφορν κακσεων, καὶ ὀδυνν, ψυχοφθρων πντοτε, ἡμς λυτρομενος.

Δξα... Κα νν... Θεοτοκον, ὅμοιον

Χαρε Θεοτκε Δσποινα, χαρε Θεο καθαρν, οκητριον χραντε, χαρε θεον χημα, τοΛγου θεοχρητε, τ θετευκτον, χαρε παλτιον, θεοπροχον, χαρε θησαρισμα, θλαμος μψυχος, Θεο θεα τρπεζα, κα κιβωτέ, κα κατοικητριον, το θεου Πνεματος.

πστιχα Κατανυκτικὰ

Στν Βασιλα κα Δεσπτην, Ἄγγελοι παστως νυμνοσιν, ἐγ δέ σοι προσππτω, ὡς Τελνης κρζων· Θες λσθητ μοι, κασσν με.

θνατος πρχουσα ψυχ μου, τος κμασι τοβου μ καλπτου, ἀννηψον βοσα, πρς τν σν Εεργτην· Θες λσθητ μοι, κασσν με.

Μαρτυρικν

Μρτυρες Κυρου, ἱκετεσατε τν Θεν μν, καατσασθε τας ψυχας μν, πλθος οκτιρμν, κατν λασμν, τν πολλν παραπτωμτων δεμεθα.

Δξα... Κα νν... Θεοτοκον

σκπη σου Θεοτκε Παρθνε, ἰατρεον πρχει πνευματικν· ν ατγρ καταφεγοντες, ψυχικν νοσημτων λυτρομεθα.

Μετ τν α' Στιχολογαν

Καθσματα Κατανυκτικ

χος πλ. δ'

μματι εσπλγχνΚριε, ἴδε τν μν ταπενωσιν, ὅτι κατ μικρν ζω μου δαπανται, καὶ ἐξ ργων μοί, οχ πρχει σωτηρα· δι τοτο δομαι, ὄμματι εσπλγχνΚριε, ἴδε τν μν ταπενωσιν, κασσν με

ς Πρνη προσππτω σοι, ἵνα λβω τν φεσιν, καὶ ἀντμρου τδκρυα κ καρδας, προσφρω σοι Χριστὲ ὁ Θες, ἵνα ς κενην, οκτειρσς με Σωτρ, κα παρσχς μοι λασμν μαρτιν· ς ατγρ κραυγζω σοι· Λτρωσα με το βορβρου τν ργων μου.

Δξα... Κα νν... Θεοτοκον

Τὸ ἀσλευτον στριγμα, ττς πστεως, κα σεβσμιον δρημα, τν ψυχν μν, τν Θεοτκον ν μνοις μεγαλνωμεν πιστοί. Χαρε τν πτραν τς ζως, ἐν γαστρ σου χωρσασα, χαρε τν περτων ἡ ἐλπς, θλιβομνων ντληψις, χαρε Νμφη νμφευτε.

Μετ τν β' Στιχολογαν

Καθσματα Κατανυκτικ

ς το Κριτο παρντος, μερμνησον ψυχή, κατς φρικτς μρας, τν ραν ννοο· γρ κρσις νλεώς στι, τος μ πρξασιν λεος. Δι φεσα μου Σωτρ· μνος γρ πρχεις ναμρτητος.

Τν σοφαν καὶ Λόγον

Τν φρονμων Παρθνων, τὸ ἱλαρν, κα μωρν σπλαγχναν βλπε ψυχή, πεινσιν πρκεσον, κα τος ξνους εσγαγε, εποιας λαίῳ, τν λαμπδα φαιδρνουσα, καμμτην φρνει, μικρος κατορθμασιν· λεον γρ μλλον, ἢ θυσαν λαμβνει, καδδωσι χρησττητα, τν μισθν πολυπλσιον, ὁ Δεσπτης εσπλαγχνος, πσι τος σκορπζουσι, καλς πγς τν πλοτον, παρεχμενος τν νυμφνα, τν θεον τς δξης ατοῦ.

Δξα... Κα νν... Θεοτοκον

νστης κ νεκρῶν

Ες πλαγος δεινς, ἐμπεσν θυμας, ἐκ πλθους πονηρν, καὶ ἀθσμων μου ργων, ἦλθον ες ποραν, καὶ ἀπογνσει νυν συνχομαι. Δσποινα Θεοτκε, ατή με σσον τεσπλαγχνίᾳ σου· μαρτωλν σγρ ε βοηθς, κακθαρσις σωτριος.

Μετ τν γ' Στιχολογαν, ἕτερα

νστης κ νεκρῶν

Ψυχ μου μελς, τν ζων δαπανσα, ἀνστηθι ποτέ, πρς μετνοιαν βλψον, κλασον πικρς κ βθους, μπως θρηνσς κεῖ ἀνητα· φρξον κατανοοσα, τν το Δεσπτου δευτραν λευσιν, κα πρτς δκης δκασον σαυτν, κα φεξδκην νδικον.

Μαρτυρικν

Φωστρες νοεροί, ἀνεδεχθητε γιοι Μρτυρες· τν γρ χλν τς πλνης, κατηργσατε διτς πστεως, τς ψυχικς μν λαμπδας φαιδρνατε, κατ Νυμφίῳ μετδξης συνεισλθετε, ες τν ορνιον νυμφνα, κανν κετεσατε, σωθναι δεμεθα τς ψυχς μν.

Δξα... Κα νν... Θεοτοκον

Τν Σοφαν καὶ Λόγον

Χαριστριον ανον, χρεωστικς, ὡς Χρα κενη, δο λεπτά, προσφρω σοι Δσποινα, ὑπρ πασν τν χαρτων σου· σγρ φθης σκπη, ὁμο κα βοθεια πειρασμν κα θλψεων, ἀεί με ξαρουσα. Ὅθεν ς κ μσου, φλογιζοσης καμνου, ῥυσθες τν θλιβντων με, ἐκ καρδας κραυγζω σοι· Θεοτκε βοθει μοι, πρεσβεουσα τσΥἱῷ κα Θεῷ, τν πταισμτων φεσιν δοθνα μοι· σγρ χω λπδα δολς σου.

Κανν Κατανυκτικς, οὗ ἡ Ἀκροστιχς

Πλρωμα Χρισττν δυρμν μου δχου. Ἰωσφ

δ α' χος πλ. δ'

Ὁ Εἱρμὸς

Τ συντρψαντι πολμους, ἐν βραχονι ατοῦ, κα διαβιβσαντι τν σραλ, ἐν ρυθρ θαλσσῃ, ᾄσωμεν ατῷ, ὡς Λυτρωτῇ ἡμν Θεῷ ὅτι δεδξασται.

Πλρωσν μου τν καρδαν, κατανξεως Χριστέ, ὅπως εσελεσωμαι, ἐν μετανοίᾳ ες σκηνματ σου, καὶ ἐξομολγησιν προσξω σοι, χρεν με λουσαν.

Λσον Λγε τν κακν με, τν μτρων τε δεσμν, ἵνα βηματζω σου ν μετανοίᾳ, τς δικαας τρβους, θεαν δηγοσας ες κατπαυσιν, τν αωνων τερπνν.

Μαρτυρικ

ρθη μγιστον πρς ψος, τν Μαρτρων σου Χριστέ, ἡ μεγαλοπρπεια πανευπρεπς· καγρ διηθληκτες, τος περφυσι σου χαρσμασιν, ἐμεγαλνθησαν.

αντισμ θεων αμτων, τν γων θλητν, αμα πιβμιον, τ δυσμενε φερμενον παθη, κα καθηγισθη τὰ ἐπγεια, Πνεματος χριτι.

Θεοτοκον

Μετανοας μοι Παρθνε, καθυπδειξον δος, κατς παγοσης με, πρς μαρταν πστρεψον τρβου, ἵνα σε μντν πολυμνητον, κα παμμακριστον.

Κανν το Τιμου Προδρμου

Ερμς

Τῷ ἐκτινξαντι ν θαλάσσῃ

Πρδρομε κήρυξ τς μετανοας, μετανοεν με κ ψυχς, πντοτε δυσπει τν Δεσπτην καΚριον, τν νον μου φωταγωγν, κατν καρδαν, τοπστει σε τιμντος.

ς τς ρμου κλλιστον θρμμα, Πρδρομε Μρτυς το Χριστοῦ, νν ν ρημίᾳ με παθν αλιζμενον, ὁδγησον ες δν τς σωτηρας, θείᾳ σου ντεξει.

Τς τυραννοσης με μαρτας, τ μεσιτείᾳ σου σοφέ, Πρδρομε ν τχει δυσωπῶ ἐλευθρωσον, κα θρασον τν κατ' ἐμοῦ ἐγειρομνην, δαιμνων καταιγδα.

Θεοτοκον

Σσν με γνΜτερ τς ληθεας, κλυδωνιζμενον δεινς, ὑπτν παθν, κα συνεχς βυθιζμενον, καὶ ἴθυνν με Σεμν πρς σωτηρας, τν εδιον λιμνα.

δ γ'

Ὁ Εἱρμὸς

στερεθη, ἡ καρδα μου ν Κυρίῳ, ὑψθη, κρας μου ν Θε μου, ἐπλατνθη, ἐπ' ἐχθρος μου τ στμα μου, εφρνθην ν σωτηρίῳ σου.

που κακας, ἀποπλνας μου τν καρδαν, ὀφθναι μεμπτον ναντον σου, ἐν μρ φοβερ καταξωσον, Χριστ μου ς περγαθος.

σχυσε δλῳ, θανατσα με Βελαρ, τκντρΛγε τς μαρτας, ἀλλ' ατός με, ζωηφροις ἰάτρευσον, φαρμκοις τς μετανοας Χριστέ.

Μαρτυρικ

Στμεν νδρεως, ἐπεφνουν οἱ Ἀθλοφροι, ἀθλοντες, μή τις ποστρατεσῃ, ὁ Δεσπτης, βοηθς μν πρεστιν, ἀθλοσι γενναιοττ νοΐ.

Τος περτμους, λθους πντες τς κκλησας, τος θεους πργους τς εσεβεας, τος τς πλνης, καθαιρτας, ἐν σμασι, τιμμεν πιστο τος Μρτυρας.

Θεοτοκον

Κατερραγμνων, ἐπανρθωσις Θεοτκε, πτωθντα, ἔγειρον κ βθρου, τν κακν μου, καὶ ἑδραωσον Δσποινα ν πτρτν το Θεοῦ ἐντολν.

Κανν το Προδρμου

Ὁ Εἱρμὸς

Στερωσον μν τν νον κατν καρδαν, ὁ τος ορανος τλγ στερεσας, ες τὸ ὑμνεν κα δοξζειν σε τν Σωτρα, κα λυτρωτν κα πανοικτρμονα.

μβρησον κμοί, σταγνα μετανοας, ὁ ἐν ποταμῷ, τν βυσσον βαπτσας, τς εσπλαγχνας τν Κριον τν πντων, Πρδρομε Μρτυς ξιγαστε.

Περιστατικας, συγχσεσι του βου, πντοτε τν νον, κλονομενος προσφεγω, ὑπτν σκπην σου Πρδρομε το Σωτρος, σπεσον βοθησον τ δολ σου.

ν νυκτερινας, εχας πικαλομαι, τν μερινν, λαμπτρ σε τοκσμου, θεομακριστε Πρδρομε φτισν μου, ττς καρδας ασθητρια.

Θεοτοκον

Φτισον γνή, Παρθνε τν ψυχν μου, φς τὸ ἐκ φωτς, τεκοσα Θεοτκε, κατς μερδος με δεξον τν σζομνων, ἵνα μν σε τν πανμνητον.

δ δ'

Ὁ Εἱρμὸς

κκοα Κριε, τν κον σου, καὶ ἐφοβθην, ὅτι ρρτ βουλ Θες ν ἀΐδιος, ἐκ τς Παρθνου προλθες σαρκωθες. Δξα τ συγκαταβσει σου Χριστέ, δξα τ δυνμει σου.

πλνησε γεσει με, τς μαρτας χθρς πλνος, καὶ ἀπ σοῦ Ἀγαθπρρω πεμκρυνε, κα τος δοσι κατβρωμα ατοῦ, εργσατο μνε Σωτρ, σπεσον ξελσθαι με.

Τὰ ἄδηλα Κριε, κα κρφι μου ατς γινσκεις, ἡμαρτηκτα πολλ τος πολλος σου οκτειρον, ὡς συμπαθς οκτιρμος μνε Σωτρ, κα μετανοας μοι καιρν, δδου καθαρτριον.

Μαρτυρικ

ς κμασι Μρτυρες, περικυκλομενοι τας βασνοις, τ κυβερνσει Χριστοῦ, πρς λιμνας χθητε, τς ορανν Βασιλεας, παρ' ατοῦ, νκης στεφνοις ληθς, κατακλεϊζμενοι.

Νεσαντες Μρτυρες, τεσεβείᾳ γν τς καρδας, ὁμολογας ατ σπρον κατεβλετε, κα μαρτυρου δρψασθε σαφς, ἑκατοστεοντα κ Θεοῦ, ἄσταχυν Πανεφημοι.

Θεοτοκον

Πανμνητε Δσποινα, μεγαλοφνως ναβο σοι· πλρωσον πσης χαρς, τν μν δινοιαν, παρεχομνη μοι πνθος γαθν, κα μετανοας φορμάς, κα γνσιν σωτριον.

Κανν το Προδρμου

Ὁ Εἱρμὸς

Εσακκοα Κριε, τς οκονομας σου τ μυστριον, κατενησα τὰ ἔργα σου, καὶ ἐδξασ σου τν Θετητα.

μαυτν ποκλαομαι, βον διρθωτον χων γιε, σσον, οκτειρν με δομαι, τν ν μαρταις, ἀπολλμενον.

ν εχας κα δεσεσιν, εροιμι συλλπτορά σε Μακριε, τν ψυχν μου νισχοντα, κατν λογισμν μου, καταυγζοντα.

Βαπτιζμενον κλδωνι, τν μαρτημτων κα κινδυνεοντα, Βαπτιστ Θεο κυβρνησον, πρς γαλνην θεας, ἐπιγνσεως.

Θεοτοκον

Ταπεινσασα σσν με, τν ψηλοφρνως πολιτευμενον, ἡ τεκοσα τν ψσαντα, τν ταπεινωθεσαν, φσιν Πναγνε.

δ ε'

Ὁ Εἱρμὸς

Τν ζφον τς ψυχς μου, διασκδασον φωτοδτα Χριστὲ ὁ Θες, ὁ τὸ ἀρχγονον σκτος, διξας τς βσσου, καδρησα μοι τφς, τν προσταγμτων σου Λγε, ἵνα ρθρζων δοξζω σε.

Πρνην καθαρσας, τ προστξει σου Δημιουργέ, τν μν ψυχν, τς εδεχθος μαρτας, ὡς μνος λεμων, καθρισον, κα στολας ξαστραπτοσαις ρααν, ἀπργασαι δομαι.

Δεσμν με πολσας, τν πολλν μου, ἁμαρτημτων Χριστὲ ὁ Θες, ἀνεμποδστως βαδζειν, εθυνον τς δος σου, ὅπως λυθες τς σαρκς, ες καταπασεις γας, σκηνσας δοξζω σε.

Μαρτυρικ

φναντες κ πνων, ἑαυτος μτιον δξης οΜρτυρες, κα στολισθντες κοσμως, τὰ ἄνω κατοικοσι, βασλεια ν χαρᾷ, νκης στεφνοις ραοις, ἐγκαλλωπιζμενοι.

εντων τὰ ἑσττα, ἀντηλλξασθε, θεοφρνως Πανεφημοι· στενοχωρίγρ πνων, ποικλων συσχεθντες, πρς πλατυσμν ληθῆ, τς ορανου Βασιλεας, σοφο κατηντσατε.

Θεοτοκον

γα Θεοτκε, ἡ τν γιον Λγον ποτεκοσα σαρκί, ἀναπαυμενον μνον, ἐν πσι τος γοις, ἁγασν μου τν νον, τας πονηρας ργασαις, ἀεὶ ἐπιμνοντα.

Κανν το Προδρμου

Ὁ Εἱρμὸς

κ νυκτς γνοας, θεογνωσίᾳ φαιδρνας τπρατα, φτισν με τῷ ὄρθρῳ, τς φιλανθρωπας σου Κριε.

ν τ νυκτ τοβου, περιπλανμενον νδοξε Πρδρομε, λχνος ν τοῦ Ἡλου, τς δικαιοσνης καταγασον.

Περιστατομενν με, καὶ ἐπηρεαις δαιμνων κλονομενον, στριξν με ν πτρᾳ, θεων θελημτων οδιμε.

ν τ μελλοσ κρσει, ἡνκα μλλω, Κυρίῳ παρστασθαι, εροιμ σε προσττην, δκης με φρικτς ξαιρομενον.

Θεοτοκον

ς περτρα πντων, τν ποιημτων, ὑπρτερον δεξν με, τοῦ ἐχθροτν παγδων, Μτηρ το Θεοῦ ἀειπρθενε.

δ ς'

Ὁ Εἱρμὸς

ς τν Προφτην ρρσω, ἐκ βυθο κατωττου, Χριστὲ ὁ Θες, κμτν πταισμτων μου, ῥῦσαι ς φιλνθρωπος, κα κυβρνησον τν ζων μου δομαι.

Μετανοοντ με δξαι, ὡς ποτ Νινευτας, πειθσαντας, τ θείῳ κηργματι, Χριστ το Προφτου σου, κα κυβρνησον, τν ζων μου, δομαι.

ς Τελνης στενζω, ὡς Πρνη δακρω, ὡς Πτρος βοῶ, πολλος βυθιζμενος, Χριστ πλημμελμασι. Βοηθεας μοι, χερα δς κασσν με.

Μαρτυρικ

Νεοφανες ς στρες, φρυκτωραις τν θλων αγζετε, πντα τν περγειον, κσμον κα δικετε, πλνης Μρτυρες, σκτος τ βαθτατον.

Μακαριτατον τλος, ερηκτες μακριοι Μρτυρες, Θεν τν μακριον, γεραρετε πντοτε, ἐνηδμενοι, τοτου τας λαμπρτησι.

Θεοτοκον

μανναδχος σε στμνος, Θεοτκε ποτ προεικνισε· Χριστν γρ βλστησας, τμννα τς γνσεως, ἑπομβρζοντα, πσι τος τιμσ σε.

Κανν το Προδρμου

Ὁ Εἱρμὸς

Χιτν μοι παρσχου φωτεινν, ὁ ἀναβαλλμενος φς ς μτιον, πολυλεε Χριστὲ ὁ Θες μν.

Τκτει συσχεθες τν πειρασμν, ἐκ βθους καρδας μου, κραυγζω σοι Πρδρομε, ὀδυνν με χαλεπν, ἐλευθρωσον.

ξν μετανοας ληθος, τν λην καθρισον, Σοφτς καρδας μου, καρποφρον ρετας, ἐργαζμενος.

Ψυχ μου μετανησον θερμς, ἡ κρσις φστηκεν, ἀννηψον κρζουσα, Ἰησο μου Θες, σύ με οκτειρον.

Θεοτοκον

μνη διλγου ν σαρκί, τν Λγον κυσασα, ῥῦσαι δεμεθα, τν παγδων τοῦ ἐχθροῦ, τς ψυχς μν.

δ ζ'

Ὁ Εἱρμὸς

δι' Ἀγγλου Παδας, ἐκ πυρς διασσας, κατν βροντσαν κμινον, μεταβαλν ες δρσον, ελογητς εΚριε Θες, ὁ τν Πατρων μν.

τι ν νομαις, συνελφθην οκτρμον, κα γεννηθες μρτηκα πρ νθρπους πντας, ἐπιστροφς μοι δς καιρν, δικαιοντ με.

περαρθες φρνως, ὡς πρν Φαρισαος, πτμα δεινν κατπεσα, κα καθορν με χαρει, ὁ δυσμενς Λγε Θεοῦ, μ παρδς με.

Μαρτυρικ

Δμος σεπτν Μαρτρων, στρατς δυσμαχτατος, παρεμβολὴ ἁγα τε, ἐπολιτογραφθη, ἐν ορανος πγς, ἀριστεσασα.

θελουσως πθος, ὑπελθντες γενναοι, ἀθανασας πρξενον, ῥεθρα τν αμτων, ἀναπηγζετε βροτν, πθη παοντες.

Θεοτοκον

πρ αταν τκτεις, το παντς τν ατιον, ὑπερβολ χρησττητος βροτν γεγενημνον· θεν συμφνως σε γνή, μακαρζομεν.

Κανν το Προδρμου

Ερμς

Ὁ ἐν ρχ τν γῆν

τς δος, Κυρου τοιμσας, τς πρς Θεν, κατεθυνν μου τρβους, ἵνα κραυγζω· Ελογητς εἶ ὁ Θες, ὁ τν Πατρων μν.

Κήρυξ φωτς, φτισον τν ψυχν μου, κα το δεινοῦ, ἀπλλαξν με σκτους, κατς γεννης τς φλογιζοσης, τν προσφεγοντα ες σέ, ἀδιστκτ ψυχῇ.

Στείρας βλαστς, κατκαρπος πρχων, τν τς μς καρδας καρπαν, εκαρπον δεξον τας σας πρεσβεαις, μεταποιομενος σοφέ, Βαπτιστ το Χριστοῦ.

Θεοτοκον

κλεκτή, Ἀμνς το ΘεοΛγου, τος κλεκτος, προβτοις με ν ρ φοβερωττ καταριθμσαι, ἱκτευε τν κ σοῦ, σαρκωθντα Θεν.

δ η'

Ὁ Εἱρμὸς

στεγζων ν δασι, τὰ ὑπερα Χριστέ, ὁ τιθες θαλσσῃ ὅριον ψμμον, κα συνχων τπν, σὲ ὑμνεῖ ἥλιος, σ δοξζει σελνη, σο προσφρει, ὕμνον πσα κτσις, ὡς Δημιουργῷ, κα Κτστες τος αἰῶνας.

Χερας πσας μλυνας, ἀκαθαρσίᾳ ψυχή, καπς τατας αρεις πτὸ ὕψος, ὁμιλοσα Θεῷ; Πδας χρεωσας, ἐπὶ ἔργα βαδζοντας ασχνης, σπεσον πορευθναι δι μετανοας, ες τρβους σωτηρας.

Οκ νμεινα Κριε, τας ντολας σου ποτέ· οκ ποησ σου μραν μαν, θλημα γαθ· ποοις, ον μμασιν τενσω σοι, ποιουμν κρσιν τν δικααν, κα τος πευθνους, ἐκπμποντι ες κρσιν;

Μαρτυρικ

φαπτοσας σβσατε, πολυθεας σοφοί, Ἀθλητα καμνους καθπερ δωρ, ἐκκενοντες πολύ, τὰ ὑμν αματα, τὰ ἀδκως χυθντα δι' ἀγπην, το πεποιηκτος· θεν τν χειμρρουν, τρυφς κληρονομετε.

περβητε γιοι, τς ταπεινσεως, τ γεδες σμα, κατς βασνους, ὥσπερ πσχοντος, ἄλλου νγκατε κτεμνμενοι, χερς τε καπδας· θεν περτρας, νν καταξιοσθε, ζως ες τος αἰῶνας.

Θεοτοκον

Κυματομενον σλ με, τς μαρτας γνή, τσ μεσιτείᾳ, πρς σωτηρου, μετανοας βοῶ, ἴθυνον Δσποινα, παγγαλνους λιμνας, ὅπως βλψω, φς σωτηρας σκοτισμνος, ἀετῇ ῥαθυμίᾳ.

Κανν το Προδρμου

Ὁ Εἱρμὸς

Τν ναρχον Βασιλα τς δξης, ὃν φρττουσι στρατιατν γγλων, ὑμνετε ερες, λας περυψοτε, ες πντας τος αἰῶνας.

Τν αροντα, ἁμαρτας τοκσμου, Ἀμνν Θεοῦ, ὃν πδειξας πσι, δυσπει Βαπτιστά, τπθη μου νεκρσαι, κασσαι τν ψυχν μου.

μκρυνας, φυγαδεων Προφτα, ηλσθης δὲ ἐν ρμῳ ἀβτ· διό σε δυσωπῶ, τπθη τς ψυχς μου, ἐρμωσον ν τχει.

λφρυνον, τν κλοιν τς ψυχς μου, πολμησον τος μ πολεμοντας, Κυρου Βαπτιστά, καὶ ἄτρωτρν με δεξον, τς τοτων κακουργας.

Θεοτοκον

μπελος, ἡ τν βτρυν τεκοσα, τν ππειρον κατανξεως πμα, ποτζουσ με νν, ἀνστειλον τν μθην, Παρθνε τν κακν μου.

δ θ'

Ὁ Εἱρμὸς

Ελογητς Κριος, ὁ Θες τοῦ Ἰσραλ, ὁ ἐγερας κρας σωτηρας μν, ἐν οκ Δαυδ το παιδς ατοῦ, ἐν ος πεσκψατο μς, Ἀνατολὴ ἐξ ψους, κα κατεθυνεν μς, ες δν ερνης.

να κγσζμενος, εχαρστως σε Χριστέ, μεγαλνω, βλψον ες μέ, τν πολλς πληγς πντου δεξμενον, καὶ ἴασαι, ονον π' ατς, καὶ ἔλαιον προχων, τ της σς γνωρσματα, Στερ εσπλαγχνας.

ς τν Λστν εγνμονα, ἀναπμψαντα φωνν, ἐλυτρσω φνων κα μυρων κακν, ὡς κτειρας Πρνην δακρσασαν, ὡς Πτρον τν μγαν μαθητν, κα Δαυδ τν Προφτην, καὶ ἐμὲ ἐλησον, τν πεγνωσμνον.

Μαρτυρικ

Συμμορφωθντες πθεσι, το παθντος δι' ἡμς, Ἀθλοφροι τοτ συνδοξζεσθε, νν θεομενοι θεαις μεθξεσι, καλμποντες πρ τς αγς, τοασθητοῦ ἡλου, κα καταφωτζοντες, πντων τς καρδας.

ρετὴ ἐξλαμψε, τν γων θλητν, πσα πλις, τοτους θησαυρος ληθς, ἀσλους πλουτε διπστεως, ἀστρπτοντας χριν δαψιλῆ, θαυμτων παραδξων, ος μνολογσωμεν, ὡς κοινος προσττας.

Θεοτοκον

Φωτιστικας Πανμωμε, ἀστραπας τοῦ ἐκ τς σς, προελθντος, μτρας Υο κα Θεοῦ, τος πστει μνοντς σε φαδρυνον, κα σκτους μς τοῦ ἀφεγγος, κατς αωνιζοσης, ἐξελο κολσεως, τσ μεσιτείᾳ.

Κανν το Προδρμου

Ὁ Εἱρμὸς

Τν προδηλωθντα ν ρει τ νομοθτῃ, ἐν πυρ καβττκον, τν τς ειπαρθνου, ες μν τν πιστν σωτηραν, ὕμνοις σιγτοις μεγαλνομεν.

Μλλων τ φρικτ σου, παρστασθαι Λγε θρνῳ, κατν πρξεων τν μν, εσπρττεσθαι εθνας, ποαν ερω πολογαν τλας; Κριε Θε μου, ττε φεσα μου.

φων τοΛγου, κατεθυνον τς φωνς μου πρς Θεν σοφ Βαπτιστά, καὶ ῥῦσα με κακας, τν δαιμνων, καὶ ἐπηρεας νθρπων, ἵνα κατ χρος μακαρζω σε.

Θρψον με Χριστοῦ, ἐντολν τροφῇ ἀθαντῳ, πτισν με πμα ζως, Βαπτιστ κα Προφτα, κα παρστησον τ Θε σεσωσμνον, τν πτν σκπην σου προστρχοντα.

Θεοτοκον

Δσποινα Παρθνε, ἁγν κα δεδοξασμνη, μετ το Προδρμου τν σν Υἱὸν κα Βασιλα, καθικτευε ππσης νγκης, σσαι τος πιστς σε μακαρζοντας.

πστιχα τν Ανων, Κατανυκτικ

ταν λβω κατ νον, τ πλθη τν πεπραγμνων μοι δεινν, καες ννοιαν λθω, τς φοβερς κενης τσεως, τρμ συνεχμενος, πρς σ καταφεγω, τν φιλνθρωπον Θεν. Δι μή με παρδς, ἱκετεω σε, μνε ναμρτητε, δρησαι κατνυξιν, τ ταπειν μου ψυχῇ, πρ τελευτς, κασσν με.

Δκρυ μοι δς Θες, ὡς ποττ γυναικτῇ ἁμαρτωλῷ, καὶ ἀξωσν με βρχειν τος πδας σου, τος μὲ ἐκ τς δοῦ, τς πλνης λευθερσαντας, καμρον εωδας σοι προσφρειν, βον καθαρν, ἐν μετανοίᾳ μοι κτισθντα, ἵνα κοσω κγτς εκταας σου φωνς. Ἡ πστις σου σσωκ σε, πορεου ες ερνην.

Μαρτυρικν

Μεγλως γωνσασθε γιοι, τς βασνους τν νμων, ὑπομεναντες γενναως, κα Χριστν μολογοντες, ἐναντον βασιλων, καπλιν μεταστντες κ τοβου, δυνμεις νεργετε ν τκσμῳ, καὶ ἀσθενες θεραπεετε, ἐκ τν παθν ατν γιοι. Πρεσβεσατε, το σωθναι τς ψυχς μν.

Δξα... Κα νν... Θεοτοκον

γ Παρθνε γα Θεοτκε, τ σκπ σου προστρχω, οδα τι τεξομαι τς σωτηρας· δνασαι γρ γν βοηθσα μοι.

 

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Οἱ Μακαρισμοὶ

Μνσθητι μν, Χριστ Σωτρ τοκσμου, ὥσπερ τοΛστοῦ, ἐμνσθης πξλου, κα καταξωσον πντας μνε Οκτρμον, τς ορανου Βασιλεας σου.

Πλαγος Χριστέ, ὑπρχων εσπλαγχνας, ψξον τν μν, πταισμτων τ πελγη, κα κατανξεως δκρυσ με κπλνας, ὅλον καθρισον ς Εσπλαγχνος.

Πλαι τν Χριστν, ἐν δασι βαπτσας, θεε Βαπτιστά, παθν με τρικυμαις, κλυδωνιζμενον ρμτς μετανοας, σας κεσαις γκαθρμισον.

Μαρτυρικν

Αμασιν μν, ἁγοις θλοφροι, σβσαντες πυρν, τς εδωλομανας, ῥεθρα πηγζετε, πντοτε αμτων, πθη ποικλα θεραπεοντες.

Δξα...

ναρχε Πατρ, Υἱὲ κα θεον Πνεμα, τας το Βαπτιστοῦ, πρεσβεαις δυσωπ σε. Τ πολυχρνια πθη ττς ψυχς μου, πασον κασσν με τν δολν σου.

Κα νν... Θεοτοκον

Λτρωσαι μς, παθν τς τιμας, κατς χαλεπς, ἐν δτιμωρας, τας κεσαις σου χραντε Θεοτκε, τος εσεβς σε μακαρζοντας.