The Orthodox Pages

 

ΟΚΤΩΗΧΟΣ

 

ΟΙΚΟΣΕΛΙΔΑ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΠΕΜΠΤΗ ΗΧΟΣ ΒΑΡΥΣ

Στιχηρ Προσμοια τν ποστλων

χος βαρς

Οκ τι κωλυόμεθα

φθγγος τν γων ποστλων, ες τ πρατα διεξλθε τς οκουμνης, Κριε δξα σοι.

Εωδα φθντες ΘεοτοΛγου, πανσεβσμιοι μυρσατμε, ὀσμτοΠνεματος.

Ορνιον πολτευμα κεκτημνοι, τορνια φρονεν με διδξατε, καλαλεν τ θεα Θεοθελματα.

τερα, τοῦ ἁγου Νικολου, ὅμοια

σπερ ρρσω Πτερ τος στρατηλτας, θνσκειν μλλοντας, δι' ἐντεξεως κα νν σατως μς δισωσον.

Τος πστει σε καπθ προσκαλουμνους, κατιμντς σε πανσεβσμιε ερρχα, ῥῦσαι τν θλψεων.

Λοιμοῦ, σεισμοῦ, καθλψεων, καὶ ἀνγκης, ἐλευθρωσον τος κτας σου, Ἱερρχα, σοφΝικλαε.

Δξα... Κα νν... Θεοτοκον

Παρθνον σε γινσκομεν μεττκον∙ ἀπειρνδρως γρ σὺ ἐκησας τν Σωτρα, ᾧ πρσβευε σωθναι τς ψυχς μν.

πστιχα ποστολικ

πστολοι νδοξοι, στλοι τν κκλησιν, τς ληθεας κρυκες, λαμπδες πρχοντες φαειναί, ὑμες τ πυρτοπνεματος, πσαν τν πλνην φλξατε, ἀνθρπων τ γνος φωτσατεδιὸ ἱκετεσατε δεμεθα, τΣωτρι κα Θεῷ ἡμν, ερηνεσαι τν κσμον, κασσαι τς ψυχς μν.

πστολοι το Χριστοῦ, ἐργται το ΣωτροςΣταυρν γρ σπερ ροτρον, ἐν τος μοις φροντες, κεχερσωμνην τν γν, τς τν εδλων πλνης κκαθραντες, καπστεως τν λγον σπεραντες, ἀξως τιμσθε, ἅγιοι το Χριστοῦ Ἀπστολοι.

Μαρτυρικν

Πανεφημοι Μρτυρες, θρμματα πνευματικά, ὁλοκαυτματα λογικά, θυσα δεκτή, εὐάρεστος τ Θεῷ, ὑμς οχ γκατκρυψεν, ἀλλ' ορανς πεδξατο, Ἀγγλων συμμτοχοι γεγνατε, μεθ' ὧν κετεσατε δεμεθα, τΣωτρι κα Θεῷ ἡμν, ερηνεσαι τν κσμον, κασσαι τς ψυχς μν.

Δξα... Κα νν... Θεοτοκον

Λτρωσαι Θεοτοκε, τν συνεχουσν μς μαρτιν, ὅτι λλην λπδα ο πιστοοκ χομεν, εμσέ, κατν κ σο τεχθντα Θεν.

Μετ τν α' Στιχολογαν

Καθσματα ποστολικ

χος βαρς

Γεωργος τοῦ ἀγροσου νδειξας, τος ποστλους σου Κριε, ἐκτεμντας τ εδωλαδισε τν Σωτρα, ες τὰ ἔθνη κηρξαντες, εσεβς μεγλυναν.

ΜαθητατοΚυρου πανεφημοι, οτν φλιον πσαν, ὡς πυρσοκαταυγσαντες, ἐν σκτει με παθν κα πταισμτων πρχοντα, φωτισθναι πρεσβεσατε.

Δξα... Κα νν... Θεοτοκίον

καρπς τς κοιλας σου χραντε, τν προφητν πρχει, κατονμου τ πλρωμαδισε Θεοτκον, ἐν πιγνσει δοξζοντες, εσεβς μεγαλνομεν.

Μετ τν β' Στιχολογαν

Καθσματα ποστολικ

Φωστρες μες ντες το κσμου, Ἀπστολοι Κυρου, ἀπαστρπτετε ετν λγον τος πιστος, ἀπελανοντες σφοδρς, τς πλνης τν χλνδιπερ κα φωτζετε τὰ ἔθνη τ βαπτσματι, ὡς κρυκες τς Τριδος ντες εισβαστοι.

Προφται προεκρυξαν, Ἀπστολοι δδαξαν, Μρτυρες μολγησαν, καὶ ἡμες πιστεσαμεν, ὅτι σεΧριστέ, ὁ Υἱὸς το Θεοῦ, ὁ λυτρωτς το κσμου.

Δξα... Κα νν... Θεοτοκον

Ορανν πγς σε κρυξαν, καινοφανΠαρθνε, οατπται τς χριτος, Θεν τν πουρνιον ν γαστρσου χωρσασαν, ορανοντα τ πρσλημμα.

Μετ τν γ' Στιχολογαν

τερα Καθσματα

Τν τς γς πτς γς, δξαν οκ γαπσατε νδοξοι, Θεν τν πουρνιον, τος νθρποις κηρξαντες, τοτπντας γγετε.

Μαρτυρικν

Ο Μρτυρς σου Κριε, τν χθρν τροπσαντο, κατν πλνην τν εδλων κατσχυναν, καθοπλισμενοι το Σταυροτν δναμινδικασν γγλοις νυμνοντς σε, κραυγζουσι τν πινκιον μνον, δοξολογοντς σε, Χριστέ. Ατν ταῖς κεσαις, δρησαι μν τ μγα λεος.

Δξα... Κα νν... Θεοτοκον

καρπς τς γαστρς σου Θενυμφε, τος νθρποις δεχθη, σωτηρας πρξενοςδισε Θεοτκον, γνμκαγλσσδοξζοντες, οπιστομεγαλνομεν.

Κανν τν γων ποστλων 

δ α' Ἦχος βαρς

Ὁ Εἱρμὸς

Νεσει σου πρς γεδη, ἀντιτυπαν μετχθη, ἡ πρν εδιχυτος, ὑδτων φσις Κριε∙ ὅθεν βρχως πεζεσας, ᾄδει σραλ σοι, ᾠδν πινκιον.

Νεσεσι πρς τ θεον, θεοειδες γεγοντες, Θεος συνετρψατε, ἀθων κα πρς νθεον, πντας γερατε πθον, τος πεπιστευκτας, Θεπανσεβσμιοι.

λας ς πεφυκτες, πσης τς γς θεηγροι, Κυρου πστολοι, τν σηπεδνα στσατε, πσαν τς μς καρδας, καμεμωραμνην, δεινς θεραπεσατε.

Πντων νκα μλλῃ, ἐν τδευτρᾳ ἐλεσει, σν μν καθζεσθαι, Κριτς δικαιτατος, θεοι πστολοι ττε, πσης καταδκης, ἡμς κλυτρσασθε.

Θεοτοκον

χραντε Θεοτκε, σν σωμτοις γγλοις, Προφταις κα Μρτυσι, καὶ Ἀποστλοις πρσβευε, ὅπως φεσιν πταισμτων, λβωμεν Παρθνε, καπλοσιον λεος.

Κανν τοῦ Ἁγου Νικολου, οὗ ἡ Ἀκροστιχς

Δχου δησιν βδμην, Νικλαε, το ωσφ

Ὁ Εἱρμὸς

Τ συνεργσαντι Θεῷ, Μωϋσῇ ἐν Αγπτῳ, ἐξαγαγεν τν σραλ, ατμνῳ ᾄσωμεν, ὅτι δεδξασται.

Δεδοξασμνην πγς, μετελθν πολιτεαν, τος σ δοξζοντας, μετχους Νικλαε, τς κεδξης ποησον.

ν τπελγει το φθαρτοῦ, διαπλοντες βου, πειρασμν κμασι, Παμμκαρ κυκλομεθα, ἐξ ν μς δισωσον.

Χερμοι ρεξον εί, βοηθεας κα πντων, Πτερ Νικλαε, ἐχθρν ρωμνων τε, καὶ ἀορτων λτρωσαι.

Θεοτοκον

τος ἀΰλους λειτουργος, Θεοτκε ποισας, ἐκ σογεγννηται, δι' ἔλεον φατον, ἀνθρποις καθορμενος.

δ γ'

Ὁ Εἱρμὸς

κατ' ἀρχς τος ορανος, παντοδυνμσου Λγῳ, στερεσας Κριε Σωτρ, κατ παντουργκαθείῳ Πνεματι, πσαν τν δναμιν ατν, ἐν σαλετμε πτρᾳ, τς μολογας σου στερωσον.

Βλη Χριστοτοδυνατοῦ, ἠκονημνα δειχθντες, τν βελν με τν το πονηροῦ, σοφοΜαθητατοΛγου ῥύσασθαι δομαι, καπληγωθεσαν χαλεπς, τς μαρτας ομφαίᾳ, τν μν καρδαν θεραπεσατε.

ς ορανοδξαν Θεοῦ, καθφησν Προφτης, διηγεσθε θεοι Μαθηταί, τρανοντες ατοτν θεαν σρκωσιν, κατπαθματα σαφς, δι' ὧν παθν κα θαντου, πντες κα φθορς πελυτρθημεν.

πατηθντα με δεινς, κατς στολς γυμνωθντα, τς νθου θεοι Μαθηταί, στολας με φωτς φαιδρναι σπεσατε, οτοῦ ἐχθροτς μηχανς, ἀπογυμνσαντες πστει, κατοτον ασχνην πενδσαντες.

Θεοτοκον

τς Δυνμεις ορανν, καθυποστσας τ λγῳ, ὁ Προφταις χριν παρασχν, κατος Μαθητας, καπσι Μρτυσι, τοτων πρεσβεαις Θες, κατς χρντου Μητρς σου, σσον πντας, οκτειρον ς εσπλαγχνος.

Κανν τοῦ Ἁγου Νικολου

Ὁ Εἱρμὸς

Στερωμμου γενοῦ ὁ λγστερεσας τος ορανος καὶ ἑδρσας, τν γν πτν δτων, καὶ ῥῦσαι Θες, πσης περιστσεως.

πρ τς οκουμνης, προσφρων κεσας, ἀππσης νγκης, καθλψεων μυρων, περσζε μς, ἅγιε Νικλαε.

Δεδεμνους φκτῳ, φρουρᾷ ὡς λυτρσω, τδεσμδιαρρξας, εχας σου τν κακν μου, κατλλαξον Θεῷ, ἅγιε Νικλαε.

ν νυκτκαὶ ἡμρᾳ, προσττην σε καλομεν, τς μν κεσας, προσγαγε Κυρίῳ, φρουρν μς εί, ἅγιε Νικλαε.

Θεοτοκον

λαβς τν θεον, ἄνθρακα δεξαμνη, ἐν τος θεοις σου σπλγχνοις, μηδλως δ φλεχθεσα, κατφλεξον μν, Πναγνε τ πτασματα.

δ δ'

Ὁ Εἱρμὸς

Πατρικος κλπους μ λιπν, κακαταβς πτς γς, Χριστὲ ὁ Θες, τμυστριον κκοα, τς οκονομας σου, καὶ ἐδξασσε μνε Φιλνθρωπε.

τοΠατρς σνθρονος Υἱός, ἐπτς γς σωματωθες ς νθρωπος, ἐξελξατο μς μαθητς, ατοτν Θετητα, διαγγλλοντας πσι τος θνεσι.

Δημιουργος πντων τν παθν, περιπεσν φρενοβλαβς τλας γώ, τν καρδαν τετραυμτισμαι, δομαι ἰάσασθε, ἰατρονοσοντων πστολοι.

ππαθν ῥύσασθε μς, ἀπκινδνων χαλεπν κα θλψεων, ἀππσης περιστσεως, Ἀπστολοι νδοξοι, κατς πανωδνου κολσεως.

Θεοτοκον

τοΘεοΜτηρ κλεκτή, σν ποστλοις ερος κα Μρτυσι, καΠροφταις καθικτευε, κινδνων κα θλψεων, κα πλημμελημτων υσθναμε.

Κανν τοῦ Ἁγου Νικολου

Ὁ Εἱρμὸς

κλυψεν ορανος Χριστὲ ὁ Θες, ἐν τσοκονομίᾳ, ἡ ἀρεττς φρστου, σοφας σου Φιλανθρωπε.

Σοφίᾳ σου μαυρν ρεου τν νον, τν αρσει σκοτισθντα, τος π' ατοπλανωμνους, Νικλαε δισωσας.

τρευσον τ πολλμου πτασματα, επροσδκτοις σου πρεσβεαις, Θεομακριστε Πτερ, κατν καρδαν φτισον.

Νεκρσας τ τν παθν σκιρτματα, ὑπ' ατν με νεκρωθντα, τας προσευχας σου παμμκαρ, ζωσας καινοποησον.

Θεοτοκον

κησας ν σαρκτν χρονον, ὃν δυσπει τν χρονων, παθν μς λυτρσασθαι, ὑμνοντς σε Πανμωμε.

δ ε'

Ὁ Εἱρμὸς

Κριε Θες μου, ἐκ νυκτς ρθρσας σὲ ἱκετεω, παρσχου μοὶ ἄφεσιν, τν παραπτωμτων μου, καπρς φς τν σν προσταγμτων, τς δος μου εθυνον δομαι.

Κριε Θες μου, ὁ τος ποστλοις σου τν ερνην, πλαι δωρησμενος, τοτων παρακλσεσι, τν ερνην δρησαι πσι, κα πλημμελημτων τν φεσιν.

Κριε Θες μου, ὁ Λστν κα Πρνην μαρτηκτας, διὰ ὑπερβλλουσαν σσας γαθτητα, καὶ ἐμοκτειρον κα σσον, τας τν ποστλων δεσεσι.

Θεοτοκον

Κριε Θες μου, ὁ τεχθες κ Κρης πειρογμου, τατης παρακλσεσι, κατν ποστλων σου, ἱλασμν πταισμτων μοι δδου, καμελλοσης ῥῦσαι κολσεως.

Κανν τοῦ Ἁγου Νικολου

Ὁ Εἱρμὸς

ρθρζει τ πνεμμου, πρς σὲ ὁ Θες, διτι φς εἶ, κατσπροστγματα, ἐγνοντο ἰάματα, τος δολοις σου φιλνθρωπε.

Βουλεματα Πτερ συγκινομενα, ἀεκαθ' ἡμν παιδετων νθρπων, τας σας πρεσβεαις πρακτα, ἀπργασαι Νικλαε.

Δεσμτν κακν μν διρρηξον, τας σας προσευχας δεσμεσας κακαν, τοψυχοφθρου δρκοντος, πανγιε Νικλαε.

Ο γνμῃ ἀε κατολισθανοντες, καπλθει δεινν συνεχμενοι Πτερ, προσττην σε θερμτατον, Νικλαε κεκτμεθα.

Θεοτοκον

Μαρα Κυρα πσης κτσεως, ἐχθροῦ ἀναιδς, κυριεειν ζητοντος, τν ταπεινν καρδαν μου, Θεογενντορ λτρωσαι.

δ ς'

Ὁ Εἱρμὸς

Ναυτιν τ σλῳ, τν βιοτικν μελημτων, συμπλοις ποντομενος μαρταις, καψυχοφθρθηρ προσριπτομενος, ὡς ὁ Ἰωνς Χριστβοσοι∙ Ἐκ θανατηφρου με βυθοῦ ἀνγαγε.

Τς ατοσοφας, θεοι Μαθηταγεγοντες, Ἑλλνων μραναν τν σοφαν, κασοφιστν τς κακας πλεσαν, κατος ν γνοίᾳ πλανωμνους, φγγει εσεβεας ο σοφοὶ ἐφτισαν.

τοΠτρου πλαι, δκρυσι τ πτασμα καθρας, ατοτας δεσεσι, τς ψυχς μου, τὰ ἀναρθμητα πτασματα κθαρον, διτν πολλν σου εσπλαγχναν, κατν περβλλουσαν Χριστχρησττητα.

τος Νινευτας, πλαι μεταγνντας οκτερας, κμτσυνθει σου εσπλαγχνίᾳ, διτν σν ποστλων λησον, καμδιπλθος γκλημτων, πλθει ποβλς, Λυτρωτκολσεων.

Θεοτοκον

τφς τεκοσα, φτισον τν σκοτισμνην, ψυχν μου τος πθεσι, καδυσπει, σν ποστλοις Προφταις κα Μρτυσι, πσης μαρτας, πσης βλβης, πσης τς κακας τοῦ ἐχθροῦ ῥυσθναμε.

Κανν τοῦ Ἁγου Νικολου

Ὁ Εἱρμὸς

ωνς κ κοιλας δου βα∙ Ἀνγαγε κ φθορς τν ζων μου, ἡμες δ σοι βομενΠαντοδναμε Σωτρ λησον μς.

κρωσας τν το θαντου δικον ψφον, καὶ ἔσωσας συμπαθείᾳ σου Πτερ μλλοντας ποθνσκειν, ὡς θερμς περασπιστς τν καλοντων σε.

Νοσματα τν ψυχν μν πασον, καστματα νοιγμενα μτην, καττν σ ποθοντων, ἱερτατε Ποιμν ναπφραξον.

Νομν πικρν δυσσεβεας ρεου, ἀνστειλας τ φαρμκτν λγων, τν σν ερομστα, ὀρθοδξων στηριγμς σ γενμενος.

Θεοτοκον

τρευσον νιτως νοσοσαν, Πανμωμε, τν θλαν ψυχν μου, τοβου τας πταις, καπολλν μαρτιν πικλσεσι.

δὴ ζ'

Ὁ Εἱρμὸς

Κμινον Παδες, πυρφλεκτον πλαι, δροσοβολοσαν πδειξαν, ἕνα Θεν νυμνοντες κα λγοντες∙ ὁ ὑπερυψομενος, τν Πατρων Θες, καὶ ὑπερνδοξος.

Κμινον πλαι, πικρς θεας, δρστοθεου κηργματος, ἐναπεσβσατε κρζοντες νδοξοι· ὁ ὑπερυψομενος, τν Πατρων Θες ελογητς εἶ.

Τς χαλεπς με, Χριστὲ ἁμαρτας, τς ν τῷ ᾅδκολσεως, τς ν γεννῃ ὀδνης ξρπασον, κασσν με δομαι, ἱκεσαις Λγε τν ποστλων σου.

Λγου σαγνῃ, βυθοῦ ἀγνωσας, οτος βροτος σαγηνεσαντες, βεβυθισμνον μτροις με πτασμασι, κα κλυδωνιζμενον, μαθηταΧριστοδιασσατε.

Θεοτοκον

ΜετΜαρτρων, Ἀγγλων σων, καὶ Ἀποστλων Πανμωμε, τν σν Υἱὸν κδυσπει κα Κριον, σωθναι τος δολους σου, πειρασμν, κινδνων κα θλψεων.

Κανν τοῦ Ἁγου Νικολου

Ὁ Εἱρμὸς

Κμινον καιομνην, ἐδρσισας Σωτρ, Παδας δ δισωσας, ὑμνοντας κα λγονταςΕλογητς ε ες τος αἰῶνας Κριε, ὁ Θες τν Πατρων μν.

Κσμος τς κκλησας γενμενος Σοφέ, πσης κοσμας με παθν τμων λτρωσαι, τν Εεργτην παντς το κσμου, ἐκδυσωπν ερρχα εί.

μβροις τν πρεσβειν σου Νικλαε σοφέ, πντων μν ρδευσον, καρδας πως φρωμεν, καρπος ξους τς μετανοιας, καλβωμεν θεθεν τν φεσιν.

Λμπρυνον σας πρεσβεαις μν τος λογισμος, πστει πορθρζοντας, κατν Θεν δοξζοντας, καστν τοτου νυμνοντας, ἀληθῆ Ἱερρχην Νικλαε.

Θεοτοκον

πασα γλσσα πστει δοξζει σε γνή, δξαν χρηματζουσαν, κακαχημα το γνους μν, καὶ ὁδηγαν τν πλανωμνων, Θεοτκε πανμνητε.

δ η'

Ὁ Εἱρμὸς

φλεκτος πυρὶ ἐν Σιν προσομιλοσα, βτος Θεν γνρισε, τβραδυγλσσκαδυσχΜωσεῖ, καΠαδας ζλος Θεοῦ, τρες ναλτους ν πυρί, ὑμνδος δειξε. Πντα τὰ ἔργα τν Κριον μνετε, καὶ ὑπερυψοτε ες πντας τος αἰῶνας.

νθρακες πυρί, νοητ προσαναφθντες, ὥσπερ καλμην πασαν, εδλων πλνην πετφρωσαν, οτοΧριστοΜαθηταί, κακατεφτισαν πιστν ψυχς κραυγζοντεςΠντα τὰ ἔργα τν Κριον μνετε, καὶ ὑπερυψοτε ες πντας τος αἰῶνας.

Τν σβεσμνην μου ψυχν τῇ ἁμαρτίᾳ, τν σκοτισθεσαν πθεσι, τς τιμας νν καρδαν μου, φωτσατε το φωτς, τοῦ ἀϊδου κοινωνοθεοι πστολοι, ὅπως κραυγζωΤν Κριον μνετε, καὶ ὑπερυψοτε ες πντας τος αἰῶνας.

Τν πληγωθεσν μου ψυχν τος οβλοις, τοῦ ἀλαζνος δγμασιν, ὁ τς πληγς σαρκδεξμενος, ἰάτρευσον προσευχας, τν ερν σου Μαθητν, κασσν με ψλλονταΠντα τὰ ἔργα τν Κριον μνετε, καὶ ὑπερυψοτε ες πντας τος αἰῶνας.

Θεοτοκον

φλεκτος τεκοσα τ πρ διεφυλχθης, Παρθνε πειργαμεδιὸ ἱκτευε ν τεκες, σν σωμτων χορος, καὶ Ἀποστλοις, τος πιστς σωθναι ψλλονταςΠντα τὰ ἔργα τν Κριον μνετε, καὶ ὑπερυψοτε ες πντας τος αἰῶνας.

Κανν τοῦ Ἁγου Νικολου

Ὁ Εἱρμὸς

Τος ν καμνπαδας μιμομενοι, οτοΠνεματος τν δρσον δεξμενοι, ἐν πστει κραυγζομενΕλογετε τὰ ἔργα Κυρου τν Κριον.

ν Μροις τ μυρπνοον σμσου, πανγιε Νικλαε κεμενον, μρα τος προστρχουσιν, ἀναβλζει κα παει, ἀνθρπων νοσματα.

Τοκσμου σε προσττην νδειξεν, ὁ κσμου ποιητς τε καΚριοςδιτος καλοσσε, ἐν νγκαις ερσκῃ, ῥύστης τοιμτατος.

Οκ στιν ς καλεσε ν θλψεσι, καθττον οχ ερσκει παρκλησινδισου δεμεθα. Πντα πνον, Παμμκαρ μν πικοφισον.

Θεοτοκον

μνεσε πσα γλσσα δοξζουσα, Θεν τν περμνητον τξασαν, Παρθνε Θενυμφε, ὃν δυσπει παστως, σσαι τς ψυχς μν.

δ θ'

Ὁ Εἱρμὸς

Μ τς φθορς διαπερκυοφορσασα, καπαντεχνμονι Λγσρκα δανεσασα, Μτερ περανδρε, Παρθνε Θεοτκε, δοχεον τοῦ ἀστκτου, χωρον τοῦ ἀπερου, Πλαστουργοσου, σμεγαλνομεν.

σχς φρηται πσα το κοσμοκρτοροςτν γρ σχν πλισμνοι το Παντοκρτορος, οπαμμακριστοι πστολοι κα θεοι, καθελον παρατξεις, καὶ ἔσωσαν τς τοτου, κακουργας πντα τ πρατα.

ς ποταμοτς πηγαας Πνεματος χριτος, ὕδασι θεων δογμτων πικλυζμενοι, πσαν ρδεσατε, Ἀπστολοι τν κτσιν, κατατην καρποφρον, εργσασθε πανσφως∙ ὅθεν πντοτε μακαρζεσθε.

Σν τος σεπτος ποστλοις νευφημσωμεν, τος ερος θλοφρους καὶ ἐκβοσωμενΔσποτα Κριε, τας τοτων κεσαις, κατν σν ποστλων, ερνευσον τν κσμον, καπαντοων κινδνων λτρωσαι.

γτος θεοις λειψνοις καθαγιζεται, τν εκλεν ποστλων ν θείῳ Πνεματι, τν πρωτοτκων δέ, ἡ ἄνω κκλησα, τος πνεμασι τος τοτων, φαιδρνεται παστως, δι’ὧν Στερ πντας οκτερησον.

Θεοτοκον

Φωτεινοττην λαμπδα μσον σε χουσαι, χοροστασαι Μαρτρων καὶ Ἀποστλων γνή, φς παστρπτουσαν, ἐνθων χαρισμτων, φωτζονται ἀΰλως, καπντας τος ν πστει, μεγαλνοντς σε φωτζουσι.

Κανν τοῦ Ἁγου Νικολου

Ὁ Εἱρμὸς

Τν πρ φσιν Μητρα, κακατφσιν Παρθνον, τν μνην ν γυναιξν Ελογημνην, ᾄσμασι μυστικος, οπιστομεγαλνομεν.

χνηλατσας τος τρπους, τν ερν ποστλων, τν αθενταν ατν κατεκληρσω, ὡς ερρχης σεπτς, ἀξιγαστε Νικλαε.

ς ζηλωτν νθεν σε, καβοηθν κατπντα, τν σ καλοντων θερμς ες πντα κσμον, Παμμκαρ ποιητς, περιβητον νδειξε.

Συντετριμμνκαρδίᾳ, ἀναβομν σοι Πτερ. Παραμυθα μν γενοῦ, τς θλψεις, σκεδζων διηνεκς, τν ψυχν μν Νικλαε.

κτομτοθαντου, καθπερ πλεκυς δνδρῳ, ἐπκειτασοι ψυχή∙ μον μλει, τς μετανοας καρπος, ἐπιδεξαι προθυμθητι.

Θεοτοκον

Φρεις τν φροντα πντα, ἐν τας γαις χερσσου, ὃν κδυσπει γντοῦ ἀλλοτρου, τς κακουργας μς, ἀχειρτους περισζεσθαι.

πστιχα τν Ανων, Ἀποστολικ

πστολοι του Χριστοῦ, ἐργται το ΣωτροςΣταυρν γρ σπερ ροτρον, ἐν τος μοις φροντες, κεχερσωμνην τν γν, τς τν εδλων πλνης κκαθραντες, πστει τν λγον σπεραντες, ἀξως τιμσθε, ἅγιοι το Χριστοῦ Ἀπστολοι.

πστολοι νδοξοι, στλοι τν κκλησιν, τς ληθεας κρυκες, λαμπδες πρχοντες φαειναί, ὑμες τ πυρτοΠνεματος, πσαν τν πλνην φλξατε, ἀνθρπων τ γνος φωτσατε, κανν κετεσατε δεμεθα, τΣωτρι κα Θεῷ ἡμν, ερηνεσαι τν κσμον, κασσαι τς ψυχς μν.

Μαρτυρικν

ν πνοντες, πρς ν βλποντες, οἱ ἀθλοφροι Μρτυρες, μαν δν ζως ερμενοι, τν πρ Χριστοθνατον, ζηλοτυποντες λλλων τν τελευτν, ὢ τοθαματος! ὥσπερ θησαυρος, τς βασνους προαρπζοντες, πρς λλλους λεγον∙ Ὅτι κν μ νν ποθνωμεν, τεθνηξμεθα πντως, κατγενσει τὰ ὀφειλμενα λειτουργσομεν, ποισωμεν τν νγκην φιλοτιμαν, τκοινν διον γησμεθα, θαντζων νησμενοι. Ταῖς πρεσβεαις ατν Θες, ἐλησον μς.

Δξα... Κα νν... Θεοτοκον

Σμερον γρηγορεῖ ὁ Ἰούδας

Γγονα καταγγιον ομοι, τν δονν πανθλιος! Γλως ον ρμαι, ἀετος χθρος μου∙ ὅθεν σοι προσππτω γα Παρθνε, ἴδε μου τν θλψιν, καβοθειν μοι ρεξον, καδακροις κθαρον, καὶ ῥῦσαμε δομαι, κα καταισχυνθεησαν, οχαροντες γντῇ ἀπωλείᾳ μου.

ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ

Οἱ Μακαρισμοὶ

ραος ν κα καλς ες βρσιν, ὁ ἐμθανατσας καρπς, Χριστς στι τ ξλον τς ζως, ἐξ οφαγν ο θνσκω, ἀλλβοσν τ Λστῇ∙ Μνσθητμου Κριε, ἐν τΒασιλείᾳ σου.

κ τοβυθοτοτς πιστας, τν θνν τς γλας σοφοί, ἠγρεσατε πρς πστιν θεοτερπῆ, κανοηττραπζῃ, ὀψνιον πολυτελς, πντας προσηγγετε, ἔνδοξοι πστολοι.

Τν σκοτασμν τς δεινς πτης, τφωττοκηργματος, διξαντες καρδας τν εσεβν, Ἀπστολοι Κυρου, κατεφωτσατε σαφς∙ ὅθεν μς σμασι, θεοις μακαρζομεν.

Μαρτυρικν

Τεμνμενοι μεληδν τ ξφει, Ἀθληταθεοι τμητοι, ἐμενατε γπης το Λυτρωτοῦ, πρς ν ναδραμντες, νν κατοικετε ν χαρᾷ, πντα τ ορνια, δξῃ ἀπαστρπτοντες.

Δξα...

κκιστος κα φθορες το γνους, τν νθρπων κατχει με, πρεσβεαις τν κηρκων πανσθενς, Τρις ξρπασν με, ἐκ το φρυγγος ατοῦ, ἵνα μεγαλνω σου, τὸ ἄμετρον λεος.

Κα νν... Θεοτοκον

Τν σνθρονον τ ΠατρΠαρθνε, ἐξ γνν σου αμτων σεμνή, προγαγες φοροντα σρκα θνητν, ὅπως θανατσῃ, τν οσαν τν βροτν∙ ὅθεν κατχρος σε, πντες μακαρζομεν.